ارزیابی و راهکارهای ایمن سازس بر اساس تحلیل بلوک های فرسوده

غزاله گودرزی¹ زینب طاهری نژاد²

1) دکترا تخصصی شهرسازی
2) کارشناسی شهرسازی

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی معماری،عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب(4icacu.com)
چکیده :
بافت‌های تاریخی نه تنها بخشی از مناطق و محلات را تشکیل می‌دهند، بلکه روایتگر ویژگی‌های هسته اولیه شهرها و نمایانگر یاد و خاطره، فرهنگ، آداب و سنن ساکنان آن‏ها هستند. این امر باعث شده است که هویت این محلات به بخشی از هویت شهر تبدیل شود. با این حال، بسیاری از این بافت‌ها در طول زمان دچار فرسودگی شده و با چالش‌هایی نظیر کاهش هویت کالبدی و اجتماعی، مشکلات زیرساختی و کاهش کیفیت زندگی ساکنان مواجه‌اند. فرسودگی این بافت‌ها نه تنها به از دست رفتن ارزش‌های تاریخی و فرهنگی آن‌ها منجر می‌شود؛ بلکه باعث کاهش حس تعلق و هویت ساکنان نسبت به محله‌های خود می‌گردد. از سویی با توجه به بحران‌های متعدد و نیاز به ایمنی، باززنده‌سازی و احیای بافت‌های فرسوده با رویکرد ایمن‌سازی، می‌تواند راهکاری مؤثر برای حفظ هویت و ارتقاء کیفیت زندگی در این محلات باشد؛ لذا این پژوهش به بررسی باززنده‌سازی و احیای بافت فرسوده محله لشگر تهران با هدف ارتقا ایمنی محله پرداخته است. در این پژوهش، سه مؤلفه اصلی شامل محیط، زیرساخت‌ها - شریان‌های حیاتی و کالبد شهری همراه با پانزده عامل مرتبط با بازآفرینی محلات فرسوده شهری از منظر ایمن‌سازی با استفاده از روش دلفی در دو دور اجرا و شناسایی شد و با استفاده از نرم افزار ARC GIS تحلیل همپوشانی صورت گرفت. نقشه‌های به‌دست‌آمده منجر به شناسایی و دسته‎بندی 4 نوع بلوک فرسوده در این محله شده است. نتایج تحقیق نشان داد که مهم‌ترین مشکلات در بافت‌های فرسوده شامل دانه‌بندی قطعات کمتر از ۱۵۰ متر مربع، تعداد طبقات که اغلب تا ۲ طبقه محدود می‌شود و کیفیت تخریبی و فرسودگی ابنیه است. این پژوهش با هدف ارائه راهکارهایی برای افزایش ایمنی، تلاش نمود تا از طریق به‌کارگیری روش‌های علمی و مشارکتی، به حفظ و تقویت ایمنی محله‌ کمک کند.
کلمات کلیدی : باززنده‌سازی بحران ایمن‏سازی بافت فرسوده روش دلفی محله لشگرتهران.