ارزیابی اثر افزودن دوده ی سیلیس بر تغییرات جذب آب روسازی های بتنی با استفاده از روش آزمایشگاهی

مهدی کبوتری¹ مریم کبوتری²

1) دانشجوی رشته دکتری عمران، گرایش سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران،
2) دانش آموخته ی کارشناسی ارشد، گرایش ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سجاد، مشهد، ایران

محل انتشار : یازدهمین کنگره سالانه ملی عمران، معماری، هنر و توسعه شهری(11icsau.ir)
چکیده :
روسازی های بتنی از جمله سازه های پر کاربرد در صنعت عمران بوده که در کاربری های مهندسی مختلف شامل جاده، فرودگاه و پارکینگ مورد استفاده قرار می گیرد. بهبود خصوصیات مختلف مخلوط بتن روسازی بتنی از جمله جذب آب بتن، با استفاده از مواد و مصالح نوین، در افزایش دوام و عملکرد آن نقش مهمی بازی کرده و از اهمیت بالایی برخوردار است. ماده دوده سیلیس یکی از مواد نوین در صنعت فناوری بتن بوده که مورد توجه زیادی قرار گرفته است. تحقیق حاضر به ارزیابی اثر افزودن دوده ی سیلیس بر تغییرات جذب آب روسازی های بتنی با استفاده از روش آزمایشگاهی می پردازد. ماده دوده سیلیس در مقادیر مصرف 5 و 7.5 درصد به مخلوط بتنی شاهد افزوده شده و قابلیت جذب آب بتن با استفاده از روش آزمایش استاندارد BS1881-122 تعیین گردید. نتایج به دست آمده حاکی از آن بوده که ماده دوده سیلیس اثر چشمگیری در تغییر رفتار جذب آب مخلوطی داشته و باعث کاهش آن می گردد. با افزودن دوده سیلیس به میزان 5 درصد، جذب آب بتن به میزان 19 درصد کاهش پیدا کرد. همچنین دیده شد که با افزایش میزان مصرف دوده سیلیس، کاهش بیشتری در جذب آب بتن رخ داده به گونه ای که با افزودن این ماده به میزان 7.5 درصد، کاهش 26 درصدی در جذب آب بتن رخ می دهد. دیده شد که میزان مصرف ماده دوده سیلیس اثر محسوسی بر تغییر رفتار جذب آب مخلوط بتن روسازی بتنی دارد. در انتها عنوان گردید که استفاده از ماده دوده سیلیس در روسازی های بتنی به منظور کاهش میزان جذب آب بتن و افزایش دوام و عملکرد آن می تواند مد نظر قرار گیرد.
کلمات کلیدی : روسازی بتنی جذب آب دوده سیلیس مقادیر مصرف مختلف تغییر رفتار جذب آب