بررسی تغییرات جذب آب مخلوط های روسازی های بتنی تحت اثر مرکب افزودن دوده ی سیلیس و الیاف میکرو پلی پروپیلن

مهدی کبوتری¹ مریم کبوتری²

1) دانشجوی رشته دکتری عمران، گرایش سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران
2) دانش آموخته ی کارشناسی ارشد، گرایش ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سجاد، مشهد، ایران

محل انتشار : یازدهمین کنگره سالانه ملی عمران، معماری، هنر و توسعه شهری(11icsau.ir)
چکیده :
ماده دوده سیلیس و الیاف میکرو پلی پروپیلن از جمله مواد نوین در صنعت فناوری بتن و روسازی بتنی بوده که مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است. قابلیت جذب آب روسازی های بتنی از مشخصه های مهم روسازی بتنی بوده که نقش مهمی در دوام و عملکرد آن بازی کرده، در نتیجه نیاز است تا اثرات مواد افزودنی مختلف بر تغییر رفتار این مشخصه ی نفوذ پذیری در روسازی های بتنی مورد بررسی قرار گیرد. از این جهت تحقیق حاضر به بررسی تغییرات جذب آب مخلوط های روسازی های بتنی تحت اثر مرکب افزودن دوده ی سیلیس و الیاف میکرو پلی پروپیلن می پردازد. ماده دوده سیلیس در مقادیر 5 و 7.5 درصد و الیاف میکرو پلی پروپیلن در مقدار 0.9 کیلوگرم در متر مکعب بتن تازه به مخلوط بتنی شاهد افزوده شده و قابلیت جذب آب بتن با استفاده از روش آزمایش استاندارد BS1881-122 ارزیابی گردید. نتایج به دست آمده حاکی از آن بوده که اثر ترکیب دوده سیلیس و الیاف در مخلوط بتنی باعث کاهش جذب آب مخلوط بتنی می گردد. با افزودن دوده سیلیس به میزان 5 درصد و الیاف میکرو به میزان 0.9، جذب آب مخلوط بتنی به میزان 11 درصد کاهش پیدا کرد. این موضوع نشان دهنده ی غلبه ی اثر مثبت ماده دوده سیلس بر اثر منفی الیاف در تغییر رفتار جذب آب مخلوط بتنی بود. همچنین دیده شد که با افزودن بیشتر دوده سیلیس، اثر مثبت این ماده در کاهش بیشتر جذب آب بتن چشمگیر بوده و باعث کاهش بیشتر اثر منفی الیاف در مخلوط بتنی گردید. با افزودن دوده سیلیس به میزان 7.5 درصد و افزودن الیاف به میزان 0.9، جذب آب بتن به میزان 18 درصد کاهش پیدا کرد. این موضوع حاکی از تاثیر محسوس میزان مصرف دوده سیلیس در تغییر رفتار جذب آب بتن بود.
کلمات کلیدی : روسازی بتنی جذب آب دوده سیلیس الیاف میکرو پلی پروپیلن مقادیر مصرف مختلف