روان‌درمانی‌های مؤثر بر بیماران مبتلابه درد مزمن: با تأکید بر روان‌درمانی‌های موج سوم

مهناز قطره سامانی¹ الهام آقاسی² نرجس جباری³

1) کارشناس ارشد روانشناسی، گرایش بالینی، دانشگاه سمنان، سمنان،
2) کارشناس ارشد روانشناسی، گرایش بالینی، دانشگاه آزاد اسلامس، واحد خوراسگان، ایران
3) کارشناس ارشد روانشناسی، گرایش بالینی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

محل انتشار : اولین کنفرانس روانشناسی، مشاوره و علوم رفتاری(iscps.ir)
چکیده :
درد مزمن مشکلی شایع است و بیشتر جنبه‌های زندگی فرد را درگیر می‌کند. درد مزمن ممکن است با آسیب و جراحت جسمی شروع شود و به‌مرورزمان و با اثرگذاری بر مؤلفه‌های روان‌شناختی، تبدیل به درد مزمن شود. اغلب بیماران مبتلابه درد مزمن برای رفع درد خود به دارودرمانی و یا درمان‌های پزشکی روی می‌آورند درحالی‌که علت مزمن شدن درد این افراد عوامل روان‌شناختی است. امروزه روان‌درمانی‌های زیادی برای درد مزمن ابداع‌شده‌اند و روان‌درمانگران بیشتر بر موج سوم درمان‌های روان‌شناختی تأکیددارند. درد مزمن هزینه‌های گزافی بر این بیماران تحمیل می‌کند و ممکن است به‌مرورزمان افراد را ناکارآمد کند. خیلی از افراد ممکن است به دلیل درد مزمن خود، از پزشکی به پزشک دیگر مراجعه می‌کنند و هزینه و وقت زیادی را برای رفع درد خود متحمل شوند و یا به دلیل درد خود نتوانند از مسئولیت‌های شغل خود بربیایند و شغل خود را ترک کنند؛ بنابراین انتخاب درمان مناسب برای این افراد بسیار حائز اهمیت است. درمان‌های زیادی برای درد مزمن وجود دارد، اما تحقیقی که بتواند اثربخشی این درمان‌ها را نشان دهد و مقایسه کند وجود ندارد. در این مقاله سعی شد که به انواع درمان‌های روان‌شناختی درد مزمن پرداخته شود و اثربخشی آن‌ها را با توجه به پژوهش‌های پیشین مقایسه کند و بهترین درمان‌ها را به افراد مبتلابه درد مزمن و درمانگران معرفی کند.
کلمات کلیدی : درد مزمن روان‌درمانی درمان موج سوم