بررسی مرگِ مولف در چیدمانِ سرزمینِ هیچ کس اثر کریستین بولتانسکی با تکیه بر آرای رولان بارت

سیده مرضیه حسینی¹ حسین اردلانی²

1) دانشجوی دانشجوی کارشناسی نقاشی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2) دانشیارگروه فلسفه هنر،واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

محل انتشار : کنفرانس ملی معماری، شهرسازی، هنر، طراحی صنعتی، ساخت و فناوری حکمت بنیان(icahu.com)
چکیده :
هنرِ دوران معاصر به دنبال لذتِ بدون غرضِ مخاطب نیست بلکه با تجربه زیسته انسان ارتباطی تنگاتنگ دارد. کریستین بولتانسکی به خاطر چیدمان‌های عکاسی و سبک‌ مفهومی خاصش از هنرمندانِ برجستۀ دورانِ معاصر شناخته‌‌ می¬شود. خاطره، فراموشی و مرگ موضوعات اصلی در آثار اوست و همواره در جستجوی ساختن یادواره‌ای برای مردگان گمنام، و به‌طور خاص آنهایی بوده که ناپدید شده‌اند. این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه¬ای، به بررسی چیدمانی با عنوان سرزمین هیچ¬کس (2010) از بولتانسکی می¬پردازد. این چیدمانِ مفهومی شامل سی تن لباس مستعمل و تعداد 3000 صندوق امانات با کلیدهای گمشده بود که در سالن وید تامپسون اسلحه‌خانه پارک اونیو منهتن به نمایش گذاشته شد. مقاله حاضر، به منظور تحلیل این چیدمان به آرای رولان بارت در نقش نشانه¬ای متون و آثار هنری و همچنین نظریه مرگ مولف، رجوع نمود. نتایج چنین حاصل شد؛ آنچه در این آثار مورد توجه بوده، فراهم نمودن بستری هنری برای نمایشِ اشیائی است که تا قبل از این، دلالت زیباشناختی نداشته¬اند. تاثیرگذاری این چیدمان مفهومی، به واسطۀ خارج نمودن این اشیاء از کارکرد واقعیِ خود و انتسابِ نقش¬نشانه¬ای به آنهاست. تلاش بولتانسکی به طور مشخص، بیرون کشیدنِ تجربۀ زیستۀ مخاطب در رابطه با انسان¬های مفقود و استحالۀ تجربیاتِ آنها، در بافتی خلاقانه است. اشیاء در این بافت، به دلیل در برداشتنِ واقعیتی از حضورِ انسان¬، کارکردی نمایه¬ای یافته¬اند. این امر موجباتِ درگیریِ سوژه، تأویل و آفرینشِ معنا از جانبِ وی خواهد بود. ارزشِ زیباشناختیِ این چیدمان، مربوط به خلقِ شبکه¬ای در هم تنیده از معانی بوده که با تعاملِ مخاطبین گسترش یافته و به هیچ عنوان معطوف به مولف نیست. جهانِ نشانه¬هایی که بولتانسکی آفریده، تنها با دو وجهِ متن و خوانشِ مخاطب مواجه بوده و به مرگِ مولف خواهد رسید.
کلمات کلیدی : هنر مفهومی معنا رولان بارت مرگ مولف نشانه