مدیریت و برنامه ریزی منابع آب با رویکرد دانش بومی (مطالعه موردی: استان کرمان )

مدیریت و برنامه ریزی منابع آب با رویکرد دانش بومی (مطالعه موردی: استان کرمان )

سحر ستوده نیا1 محسن محمدی زاده2

1) دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی و مدیریت ساخت، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران
2) استادیار گروه مهندسی عمران، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران

محل انتشار : کنفرانس ملی معماری، شهرسازی، هنر، طراحی صنعتی، ساخت و فناوری حکمت بنیان(icahu.com)
چکیده :
مدیریت منابع آب یکی از ضروری ترین نیازهای کشورهایی است که با بحران آب مواجه هستند. این مدیریت یک رویکرد همه جانبه، مخصوصا توجه به دانش بومی را می طلبد. در این تحقیق به بررسی معیارهای دانش بومی و نقش آنها در مدیریت و برنامه ریزی آب در استان کرمان با روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه در بین 52 نفر از مطلعین و خبرگان حوزه دانش بومی و مدیریت آب به عنوان نمونه انجام شده است. رتبه بندی این معیارها نشان داد که جهت مدیریت آب و منابع آّبی در شاخص های دانش بومی شاخص های شرایط اقتصادی رتبه اول ، توجه به مسائل محیط زیستی رتبه دوم ، بهره برداری پایدار رتبه سوم و بهبود در طول زمان دارای پایین ترین اهمیت در معیارهای دانش بومی جهت مدیریت آب در منطقه موردی کرمان بوده است.
کلمات کلیدی : مدیریت منابع آب دانش بومی کرمان