بررسی ایستگاه مترو با رویکرد اکوتکنولوژیک وتاثیر آن در مصرف انرژی (مطالعه موردی : تهران- سوئد )

مهدی فتاحی¹ محمد شجاعی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ،دانشگاه ازاداسلامی واحد تبریز
2) دکتری معماری،عضو هئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا ورامین

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در عمران، معماری و شهرسازی (2cauconf.com)
چکیده :
در سیستم حمل و نقلی کشور چالش هایی مانند کنترل ترافیک ، آلودگی هوا، آسایش مسافران و ... وجود دارد و کنترل تمام این مسائل باید با انطباق با محیط زیست و تکنولوژی و آسایش انسان ها صورت پذیرد و این مهم یکی از دغدغه های اساسی سیستم حمل و نقلی هر کشور است . مترو در کم شدن مشکل ترافیک و آلودگی هوا در شهرها بسیار موثر و ضروری است. ایمنی بسیار بالا، کاهش مصرف انرژی، سرعت مناسب، قیمت پایین حمل مسافر در مقایسه با خودروهای شخصی از جمله مزیت های قطار شهری نسبت به سایر وسایل نقلیه عمومی است (نگارنده،1393). توجه به اصول اکوتکنولوژی در حمل و نقل به وسیله مترو موجب جذب توجه بیشتر مسافران داخل شهری در شهرهای پیشرفته می گردد. چهره و نمای یک اثر نیز بازگو کننده شرایط درونی و عملکرد باطنی آن است و انسجام و پیوستگی بین اثر و درون آن را نمی توان نادیده نگاشت. این در حالی است که متاسفانه در طراحی سیستم حمل و نقلی هیچگونه تفاوتی بین سیمای ظاهری و مطابقت آن با طبیعت دیده نمی شود. از طرفی در سیستم حمل و نقلی به وسیله مترو نیز پس از پیروی از اصول اکوتکنولوژی، مسافران ، تکنولوژی و طبیعت محور اصلی بوده، طراحی بر این اساس موجب افزایش اعتماد و رضایت مسافران و حفظ محیط زیست می گردد.
کلمات کلیدی : مفهوم اکوتکنولوژیک واهداف آن -انرژی و وضعیت آن درجهان وایران -سیستم حمل و نقل _ ایستگاه مترو _ مطالعات موردی(تهران و سوئد)