بررسي تطبيقي توسعه پايداري در معماري بازارهای سنتی و جدید: (نمونه موردی: بازار وكيل و مجتمع تجاري خليج فارس شيراز)

سجاد رضایی¹ الهام صابر²

1) کارشناسی ارشد معماری گرایش معماری
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گرایش معماری

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست پایدار(2cauem.com)
چکیده :
معماري سنتي ايران داراي ويژگي هاي خاصي مي باشد كه مسائل زيباشناسي و زيست محيطي را در طراحي خود در نظر گرفته است. اين اصول در ابنيه سنتي ايران مانند خانه و فضا هاي شهري مثل بازار و مسجد و مدرسه ديده مي شود. معماري پايدار سعي مي كند كه آسايش را براي كاربران از نظر اقتصادي اجتماعي و زيست محيطي فراهم مي آورد. بسياري از ابنيه سنتي ايراني كه اصول پايداري بر آنها حكم فرما مي باشد در بافت قديم شهر قرار دارند. باتوجه به اينكه اين اصول در معماري معاصر ايران كمتر لحاظ مي شود. حفظ اين ابنيه و بافت قديمي شهرها ضروري است. با بازخواني اصول پايداري كه در عناصر معماري و شهرسازي در ايران استفاده شده است مي توان به ارتقا كيفيت معماري معاصر ايران كمك نمود. در اين مقاله سعي بر آن است كه به بررسي و مقايسه بازار وكيل شيراز به عنوان يك عنصر پايدار شهري با مركز تجاري خليج فارس به عنوان نمونه اي جديد از معماري معاصر پرداخته شود. به منظور دستيابي به اين هدف ابتدا مفاهيم مرتبط با معماري پايدار و اصول آن را بررسي و سپس به بيان و مقايسه اصول معماري پايدار كه در طراحي بازار وكيل و مجتمع خليج فارس استفاده شده است پرداخته مي شود.
کلمات کلیدی : كلمات كليدي:معماري پايدار,توسعه پايدار,بازار وكيل ,معماري سنتي ,معماري معاصر.