اثربخشی آموزش رویکردشناختی رفتاری بر میزان خودکارامدی و منبع کنترل در دانش آموزان دختر

فرشته بابایی¹ جوادخلعتبری²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی،دانشگاه آزاداسلامی
2) دانشیار تخصصی روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن. ایران-J.

محل انتشار : دومین کنفرانس بين‌المللی علـوم انسـانـی، روانـشـنــاسـی و علوم اجتمـاعی(2hpsconf.com)
چکیده :
در آموزش رویکرد شناختی- رفتاری فرض مهم این است که با تغییر طرز تفکر افراد می¬توان نظام باور آنان را تغییر داد که خود به تغییر رفتار منجر خواهد شد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش رویکرد شناختی- رفتاری بر میزان خودکارآمدی و منبع¬کنترل دانش¬آموزان دختر بود. بدین منظور، طی یک پژوهش آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، با استفاده از روش نمونه¬گیری خوشه¬ای تصادفی ابتدا از بین کلیه دبیرستان¬های دخترانه شهر فومن یک دبیرستان به طور تصادفی انتخاب و در مرحله بعد از میان دانش¬آموزان این مدرسه تعداد 174 نفر نمونه اولیه انتخاب شدند، تعداد62 نفر که در پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر نمرات پایین و در پرسشنامه منبع کنترل لونسون نمرات بالا داشتند، به طور تصادفی 30 نفر از میان آنها انتخاب و در دو گروه 15 نفر آزمایشی و 15 نفر کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه ی 90 دقیقه¬ای آموزش دیدند، در حالیکه گروه کنترل هیچ مداخله¬ای دریافت نکردند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) نشان داد که آموزش رویکرد شناختی- رفتاری در آزمودنی¬های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بر روی خودکارآمدی و منبع¬کنترل دانش¬آموزان تفاوت معنی¬داری وجود دارد. در نتیجه آموزش رویکرد شناختی- رفتاری موجب افزایش خودکارآمدی و درونی شدن منبع¬کنترل دانش¬آموزان دختر می¬گردد.
کلمات کلیدی : رویکرد شناختی- رفتاری خودکارآمدی منبع¬کنترل