معماری پایدار با بهره گیری از معماری سنتی ایران

مهرداد یوسف زمانی¹ محمد جاهد² دلنیا گلنازی³

چکیده :
هدف از این مقاله، بررسی پتانسیل‌های معماری سنتی ایران در راستای دستیابی به اهداف معماری پایدار است. معماری سنتی ایران، با بهره‌گیری از مصالح بومی، تکنیک‌های ساخت اقلیمی و دانش بومی، راهکارهای ارزشمندی برای کاهش مصرف انرژی، حفظ منابع طبیعی و ایجاد فضاهای زیستی آسایش‌بخش ارائه می‌دهد. این مقاله، ضمن معرفی اصول و عناصر کلیدی معماری سنتی ایران و تشریح مبانی معماری پایدار، به بررسی چگونگی تطبیق این دو رویکرد می‌پردازد. در این راستا، نقش مصالح بومی مانند خشت، آجر و کاهگل، و تکنیک‌های ساخت و ساز سنتی مانند استفاده از بادگیر، حیاط مرکزی و آب‌انبار در کاهش اثرات منفی ساختمان‌ها بر محیط زیست مورد بررسی قرار می‌گیرد. علاوه بر این، با بررسی نمونه‌های موردی از معماری معاصر ایران که از اصول معماری سنتی الهام گرفته‌اند، به ارزیابی میزان موفقیت این رویکرد در دستیابی به اهداف پایداری پرداخته می‌شود. در پایان، چالش‌های پیش روی استفاده از معماری سنتی در معماری پایدار معاصر ایران و راهکارهای غلبه بر آن‌ها مورد بحث قرار گرفته و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارائه می‌گردد
کلمات کلیدی : معماری پایدار معماری سنتی توسعه پایدار تکنیک های معماری

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری ( کلیه گرایش ها)
محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی معماری،عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب
آدرس وب سایت کنفرانس : 4icacu.com
کد IOI مقاله : AZDE-AAAHGZ
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/AZDE-AAAHGZ