نمودهای معماری مجموعه تاریخی بایزید بسطامی در منطقه بسطام

سیده فهیمه سیادتی¹ محمد رحمانی قصبه²

چکیده :
منظور از هنر و معماری اسلامی، همان هنر و معماری سرزمین های خاورمیانه است، که از آغاز قرن هفتم میلادی تحت حاکمیت مسلمانان قرار گرفتند. هنر اسلامی تقریباً با روی کار آمدن سلسله «امویان» در سال ۴۱ هـ. ق و انتقال مرکز خلافت امویان از مدینه به دمشق، پدید آمد. با این انتقال، هنر اسلامی ترکیبی از هنر سرزمین‌های همسایه به ویژه ایران گردید. ویژگی هنر اسلامی سازگار بودن با روح اسلام یعنی همان فرهنگ اسلامی توحید می‌باشد؛ و نمود این ویژگی را بیشتر در مکانهای مقدس می‌توان یافت. نمونه ی بارزی از این مکان ها، مقبره بایزید بسطامی(متوفی 874 ه.ق) در شهر بسطام شاهرود است. با توجه به وجهه مذهبی عارف مزبور پس از مدتی این مجموعه بصورت زیارتگاه درآمده و این ویژگی را تا دوره معاصر نیز حفظ کرده است که به نوعی نشان دهنده عزت و حرمت نهادن به بزرگان و عالمان دینی از سوی مردم ایران است. آرامگاه بایزید بسطامی یکی از قدیمی ‌ترین آثار برجای مانده در مجموعه تاریخی بسطام به شمار می‌آید، که مشتمل بر یک مسجد و چند مقبره و ... می باشد . معماری این مقابر و نمود آن در منطقه در کنار ویژگی های منحصر به فرد آن به لحاظ سابقه کارکرد ویژگی های شاخصی دارد که موضوع بررسی ما در این مقاله است که با استفاده از روش های میدانی و مطالعه اسنادی و کتابخانه ای به بررسی و و مصاحبه با افراد آشنا به شناخت عناصر حائز اهمیت پرداخته و بر اساس مفاهیم ارائه شده به شاخص تر نمودن آن در منطقه می پردازیم .
کلمات کلیدی : معماری اسلامی هنر اسلامی مقبره بایزید بسطامی شاهرود

زبان مقاله : فارسی
محور مقاله : مهندسی معماری و توسعه پایدار
محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری
آدرس وب سایت کنفرانس : 3icsau.ir
ارسال کننده : سیده فهیمه سیادتی
کد IOI مقاله : XYAK-ZGBKE
لینک مستقیم مقاله : https://isnac.ir/XYAK-ZGBKE