معماری سبز: برنامه ریزی شهری و طراحی معماری برای توسعه پایدار

ساناز صادقی راشد¹

1) دانشگاه آزاد تبریز

محل انتشار : هفتمین کنفرانس بین المللی و هشتمین کنفرانس ملی عمران، معماری، هنر و طراحی شهری(8iccacs.ir)
چکیده :
در سالهای اخیر مفهوم پایداری به علاقه مشترک بسیاری از رشته ها تبدیل شده است دلیل این محبوبیت اجرای توسعه پایدار است. مفهوم معماری سبز که با نامهای معماری پایدار یا «ساختمان سبز» نیز شناخته میشود نظریه علم و سبک ساختمانهایی است که مطابق با اصول سازگار با محیط زیست طراحی و ساخته می شوند معماری سبز در تلاش است تا تعداد منابع مصرف شده در ساخت استفاده و بهره برداری ساختمان را به حداقل برساند و همچنین از آسیبهای وارده به محیط زیست از طریق انتشار آلودگی و اتلاف اجزای آن جلوگیری کند. برای طراحی ،ساخت بهره برداری و نگهداری ساختمانها از انرژی آب و مصالح جدید استفاده میشود و همچنین مقادیری زباله تولید می شود که اثرات منفی بر سلامت و محیط زیست ایجاد میکند به منظور محدود کردن این اثرات و طراحی سازگار با محیط زیست و منابع کارآمد ساختمانها سیستمهای ساختمان سبز باید معرفی روشن درک و تمرین شود. هدف این مقاله برجسته کردن این مسائل دشوار و پیچیده پایداری است که تقریباً هر جنبه ای از زندگی انسان را در بر می گیرد.
کلمات کلیدی : سیستمهای ساختمان سبز ساختمانهای پایدار ساختمانهای طبیعی معماری زنده