عوامل موثر بر حضور زنان در ورزش‌های گروهی پارک‌ها

زانیار صمدی تودار¹ احمد حامی² ابوالفضل سقایی³

1) کارشناسی ارشد مهندسی فضای سبز، گروه مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز ایران
2) دانشیار گروه مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز ایران (نویسنده مسئول).
3) کارشناس فضای سبز و زیبا سازی، شهرداری تبریز، تبریز، ایران.

محل انتشار : پنجمین کنفرانس بین المللی مقاوم سازی لرزه ای و کنفرانس بین المللی فناوری های نوین در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی(5icst.ir)
چکیده :
فعالیت بدنی در میان جمعیت شهری شده است. این مسئله به‌ویژه در میان زنان نمود بیشتری دارد و پیامدهایی همچون افزایش اضطراب، استرس و ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی را به‌دنبال داشته است. در این میان، پارک‌ها و فضاهای سبز شهری به‌عنوان بسترهایی برای تعامل اجتماعی، ارتقای سلامت و بهبود کیفیت زندگی شناخته می‌شوند. ورزش‌های گروهی در پارک‌ها، علاوه بر تقویت سلامت جسمی، نقش بسزایی در ارتقای سلامت روان و احساس تعلق اجتماعی زنان دارند. با این حال، میزان مشارکت زنان در این فعالیت‌ها همچنان پایین است و شناخت عوامل مؤثر بر آن ضروری می‌نماید. هدف این پژوهش، شناسایی و تحلیل مؤلفه‌های مؤثر بر حضور زنان در ورزش‌های گروهی پارک‌ها است. نتایج بررسی منابع و مطالعات پیشین نشان می‌دهد که چهار دسته عامل اصلی در این زمینه نقش تعیین‌کننده دارند: ۱) رفاه و سلامت روان زنان، ۲) اجتماع‌پذیری و تعاملات اجتماعی پارک، ۳) کیفیت مدیریتی و نگهداری پارک‌ها، و ۴) ادراک امنیت و طراحی فضا با رویکرد جنسیت‌محور. یافته‌ها حاکی از آن است که احساس امنیت، کیفیت محیط، و وجود امکانات مطلوب، از مهم‌ترین پیش‌نیازهای حضور مستمر زنان در فعالیت‌های ورزشی گروهی است. بر این اساس، می‌توان نتیجه گرفت که طراحی و مدیریت فضاهای سبز شهری باید با در نظر گرفتن نیازها و ترجیحات جنسیتی، به‌ویژه در زمینه‌ی امنیت، زیبایی‌شناسی و تعامل اجتماعی انجام شود. اتخاذ رویکردی جامع در برنامه‌ریزی شهری، که ابعاد کالبدی، اجتماعی و روان‌شناختی را هم‌زمان دربرگیرد، می‌تواند مشارکت زنان در ورزش‌های گروهی پارک‌ها را افزایش داده و در نهایت به ارتقای سلامت عمومی و پویایی اجتماعی شهرها منجر شود.
کلمات کلیدی : زنان پارک‌های شهری ورزش‌های گروهی سلامت روان