فضای میان ساختمان ها: یکپارچگی، انسجام لزومی کارکردی میان توده و فضا

سینا ناصری¹

1) کارشناس ارشد معماری منظر - پردیس هنرهای زیبا - دانشگاه تهران

محل انتشار : پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(5icsau.com)
چکیده :
یان گل در کتاب زندگی در فضای میان ساختمان ها فعالیت های بیرونی را در فضای عمومی در سه گروه: فعالیت های انتخابی و فعالیت‌های اجتماعی دست بندی می‌کند. به اعتقاد او نمود و رخداد تمام این فعالیت‌ها نیازمند وجود کیفیت مناسبی از محیط است. درغیر این صورت تنها فعالیت‌های ضروری آن هم تحت شرایط مشخص انجام می پذیرد. برهمین اساس وجود بستری بالقوه لازمه‌ی حیات هر فرایند فعالیت است. بستری که وجود آن شرط لازم انجام فعالیت‌ و نه شرط کافی است. کیفیت بسترهای فعالیت‌ مولفه‌های بسیاری را طلب میکند تا فضا به اصطلاح به مکانی فعالیت‌ محور بدل گردد. یکی از این مولفه های وجود انسجام و یکپارچگی توده و فضا نسبت به انسجامی که لازمه‌ی شکل گیری مطلوبیت فضایی و به دنبال آن حضورپذیری مخاطب در فضا است. این نوشتار درصدد بررسی ابعاد و ویژگی های انسجام و یکپارچگی توده و فضا در فضاهای یکسان ساختمانی به عنوان مولفه ای در ایجاد مطلوبیت فضایی است و به دنبال این سوال مطرح می گردد که انسجام و یکپارچگی در فضای میان ساختمانی چه ابعاد و چه معرف های عملی برای آن می توان متصور بود.
کلمات کلیدی : فضای میان ساختمان انسجام و یکپارچگی فعالیت فضا ادراک ذهنی