مقایسه دریفت و استهلاک انرژی در قاب های خمشی بتنی با بکارگیری جداساز های HDRB تحت زلزله های حوزه نزدیک

محمد خورشیدی پاجی¹ فاضل میرحسنی²

1) عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد گرگان، گروه مهندسی عمران،
2) دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی عمران سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گروه مهندسی عمران،

محل انتشار : پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(5icsau.com)
چکیده :
چکیده با توجه به آيين نامه های طراحی موجود در زمينه جداساز لرزه ای، سيستم های جداساز لرزه ای درسازه‌ها می تواند برای ساختمان ها با هر ارتفاعی ساخته شود. از طرفی رفتار سازه های بلند مرتبه درزلزله‌های گذشته نشان دهنده رفتار متفاوت اين سازه ها در مقايسه با ساختمان های کوتاه است. به همین منظور بررسی رفتار لرزه ای ساختمان خمشی بتنی (ویژه) کوتاه مرتبه، میان مرتبه و بلند مرتبه فاقد جداساز و مقايسه آن ها با ساختمان های جداسازی شده با استفاده از جداساز لاستيکی با ميرائی بالا (HDRB ) هدف اصلی اين پروژه می باشد. برای دستيابی به نتايج از روش¬های تحليل سازه ای خطی و غير خطی شامل تحليل های استاتيکی خطی و ديناميکی غيرخطی مودال با استفاده از رکوردهای زلزلهKobe ،Morgan Hill ،NewZealand ، Loma Prieta،Imperial Valley Northridge ،Dinar با کمک نرم افزار SAP2000 بهره گرفته شده است. با تعريف3 قاب با پايه ثابت و 3 قاب با پايه جداسازی شده به صورت مدل 3 بعدی برای 3 ساختمان با ارتفاع 4، 8و12 طبقه اثر جداسازی بر رفتار سازه ای مورد بررسی قرار گرفته است و پارامترهايی نظير مقدار تغيير مکان نسبی و استهلاک انرژی با هم مقايسه می شوند. به طور کلی مشاهده گرديد که به ترتیب در سازه 4، 8 و 12 طبقه در سازه های دارای جداساز لرزه ای نسبت به سازه های پایه ثابت بطور متوسط تحت شتاب نگاشتهای بازتاب به ترتیب مقدار استهلاک انرژی 34/65 %، 42/59 % و 53 % و میزان کاهش دریفت 58 % ، 71/48 % و 48/36 % که، در سازه‌های با تعداد طبقات کم تر، میزان استهلاک انرژی جداساز‌ها بیش‌تر است. علت این امر به شکل طیف پاسخ شتاب بر می‌گردد که در نواحی با پریود بالا (سازه‌های بلند مرتبه تر)، نرخ افت پاسخ شتاب به نسبت افزایش پریود، مقدار کم‌تری نسبت به پریودهای پایین است.
کلمات کلیدی : کلمات کلیدی: جداساز لاستیکی با میرایی بالا (HDRB) تحليل استاتيکی خطی تحليل ديناميکی غيرخطی زلزله حوزه نزدیک