بررسی تاثیر ناحیه غیراشباع بدنه بر گرادیان هیدرولیکی سدهای خاکی مطالعه موردی سد سردشت

افشین پرتویان¹ هیوا دهقانی² پرویز رفعتی³ اسکندر فرجی⁴

1) هیئت علمی دانشگاه آزاد بوکان
2) دانشجوی ارشد عمران گرایش سازه دانشگاه آزاد بوکان
3) هیئت علمی دانشگاه جامع امام حسین (ع)
4) کارشناسی ارشد زمین¬شناسی مهندسی – گروه مهندسی سپاسد

محل انتشار : پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(5icsau.com)
چکیده :
بررسی رفتار هیدرولیکی سدهای خاکی همگن، نسبتا ساده و دقیق است، اما به محض ایجاد لایه‌بندی و پیچیدگی هندسه‌ سد، پیچیدگی رفتار هیدرولیکی سد نیز افزایش می‌یابد. این امر به دلیل وجود لایه‌های مختلف با دانه‌بندی‌های متفاوت و در نتیجه رفتار هیدرولیکی‌های مختلف است که ان‌ایزوتروپی و ناهمگنی سد را تحت تاثیر قرار داده و یک رفتار کلی پیچیده‌ را ایجاد می‌کند. از طرف دیگر رفتار هیدرولیکی مصالح خاکی با فاصله گرفتن از سطح ایستابی نیز به شدت متغییر خواهد بود. لذا در نظر گرفتن حالت اشباع برای کل خاک دقت نتایج بررسی نشت سدهای خاکی را پایین ‌آورده و می‌تواند منجر به خطای قابل توجهی گردد. در این راستا یکی از مواردی که در بررسی رفتار هیدرولیکی و پایداری سدهای خاکی مورد حائز اهمیت است مقادیر گرادیان هیدرولیکی در قسمت¬های مختلف بدنه می¬باشد. در این پژوهش تغییرات گرادیان هیدرولیکی بدنه سد خاکی سردشت با استفاده از نرم¬افزار دو بعدی المان محدود SEEP/W مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان می¬دهد گرادیان هیدرولیکی بحرانی برابر با 1 در بدنه سدهای خاکی غیر معتبر بوده و وجود گرادیان هیدرولیکی بیشتر از 1 دلیلی بر رخداد پدیده پایپینگ نخواهد بود.
کلمات کلیدی : سد خاکی گرادیان هیدرولیکی خاک غیراشباع نرم¬افزار SEEP/W