آسیب شناسی بافت کهن شهر شیراز با رویکرد بازآفرینی شهری

الهام امان زادگان¹ علی ایلون کشکولی²

1) دکترای شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی شیراز
2) دانشجوی کارشناسی مهندسی شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی شیراز

محل انتشار : پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(5icsau.com)
چکیده :
بافت‌های کهن شهری به دلیل ارزش بالای کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، عملکردی و فرهنگی سرمایه مهمی برای شهر و حتی کشور به شمار می‌آیند و بافت تاریخی و فرهنگی شیراز نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد. بافت کهن شیراز که حدود 2.8 درصد از مساحت کل شهر را در برمی‌گیرد و علی الاصول هسته اولیه شهر نیز می‌باشد؛ در طول سال‌های اخیر دستخوش دگردیسی‌هایی شده و آسیب‌های بسیاری بر آن تحمیل گردیده است. آسیب‌های موجود در این بافت تاریخی که نشان از هویت فرهنگی شهر می‌باشد؛ دامنه بسیار گسترده‌ای را در بر گرفته است. به منظور حل مشکلات آسیب شناسی بافت کهن شهری با بررسی تمامی جوانب ضروری به نظر می‌رسد. این مقاله در پی آن است که ابتدا به بررسی آسیب‌های بافت با رویکرد بازآفرینی شهری بپردازد و سپس با توجه به تحلیل داده‌های بدست آمده راهکارهایی را به منظور حل مشل بافت‌های کهن ارائه کند.
کلمات کلیدی : بازآفرینی شهری آسیب شناسی بافت کهن شیراز