ارزیابی مؤلفه‌های مناسب‌سازی فضاهای عمومی شهری برای حضور افراد دارای معلولیت با استفاده از روش SWOT(نمونه موردی: خیابان خیام قزوین)

شایان اسدی¹ شقایق حاجی حسنی²

1) کارشناسی ارشد طراحی شهری، گروه شهرسازی،دانشکده معماری و شهرسازی،واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی،قزوین،ایران
2) کارشناسی ارشد طراحی شهری، گروه شهرسازی،دانشکده معماری و شهرسازی،واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی،زنجان،ایران

محل انتشار : پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(5icsau.com)
چکیده :
فضاهای شهری باید به گونه‌ای طراحی و اجرا شوند که قابل استفاده برای تمامی اقشار جامعه باشند. افراد دارای معلولیت جزء جدایی‌ناپذیر اجتماعات انسانی هستند که حضور فعال آنان در عرصه اجتماعی بیانگر سطح بالای کیفیات زیستی می‌باشد. کشور ایران نیز مانند سایر نقاط جهان، دارای جمعیت قابل توجهی از این قشر می‌باشند که عمدتا به دلیل عدم مناسب‌سازی فضاهای شهری، حضور کمرنگ‌تری نسبت به سایر افراد جامعه دارند. شهر قزوین نیز از این امر مستثنی نبوده و جمعیت معلولین آن حضور گسترده‌ای در فضاهای شهری ندارند. در تحقیق پیش رو هدف ارزیابی مولفه‌های مناسب‌سازی فضاهای عمومی شهری برای حضور موثر افراد دارای معلولیت در خیابان خیام قزوین می‌باشد. در این پژوهش برای حل مشکل مذکور از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. روش جمع‌آوری داده‌ها از طریق مطالعات کتابخانه‌ای‌ و اسناد، روش‌ مشاهده مستقیم و برداشت‌های میدانی بوده است. همچنین از روش دلفی در ارائه پرسشنامه‌ها، استفاده شده و در تدوین ۴۰پرسشنامه، برای جمع‌آوری نمونه از کارشناسان و معلولان اختصاص داده شده است. سپس از ماتریس سوات، برای وزن‌دهی به هر فاکتور و استخراج راهبردهای چهارگانه کمک گرفته شده که در نهایت در مرحله نهایی پیشنهادات راهبردی مستخرج از نتایج راهبردهای چهارگانه سوات ارائه می‌شود. یافته‌های پژوهش بیانگر این است که در ارزیابی استراتژی‌های چهارگانه، راهبرد (ST) یا همان اقتضایی با امتیاز (2.75) از بین سایر راهبردهای مستخرج از ماتریس سوات انتخاب شد. در نهایت به منظور بهبود وضعیت مناسب‌سازی فضاهای شهری در محدوده خیام (حدفاصل چهارراه عدل تا سه‌راه طالقانی) پیشنهاداتی منطبق بر راهبرد برگزیده، ارائه شد.
کلمات کلیدی : مناسب‌سازی فضاهای شهری معلولیت قزوین