جایگاه معماري در شاخص های هویت شهری (نمونه موردی در شهر مقدس مشهد)

حکیم سندر¹ وحدانه فولادی²

1) دانشجوی دکتری معماری ،دانشگاه ازاداسلامی واحد قشم،ایران
2) استادیار،گروه معماری،دانشکده هنرومعماری،واحدعلوم و تحقیقات ،دانشگاه ازاد اسلامی،تهران،ایران

محل انتشار : پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(5icsau.com)
چکیده :
چکیده: دانش طراحی شهری امروزه از رویکرد پرداختن به سازمان‌ بصری و شکل شهر به رویکرد سازماندهی کیفیت محیط شهری تغییر یافته است. شاخص های مؤثر در کیفیت‌ محیط شهری را می‌توان به سه گروه :کیفیات کارکردی،کیفیات اجتماعی و کیفیات زیباشناختی تقسیم کرد. امروزه فضای عمومی شهری، ضرورتی اساسی در برنامه‌های توسعه شهری یافته‌اند که این امر حکایت‌ از نقش این فضاها در تقویت فرهنگی- اجتماعی شهر دارد. در دنیای امروز فضاهای عمومی برای عبور و مرور وسایل نقلیه بر فضاهای ارتباطات اجتماعی ـ فرهنگی چیره شده است. در مقاله حاضر شاخص های مؤثر بر هویت شهری در خیابان شیرازی مشهد (دوران صفوی و تیموری) مورد بررسی قرار می گیرند. این شاخص ها در ابعاد گوناگون زیست محیطی، اجتماعی،کالبد فضایی- مکانی و میزان تأثیرشان در هویت شهری در نظر گرفته شده است و در انتها راهکارهایی در راستای ارتقاء این شاخص ها در خیابان(آیت الله شیرازی ) ارائه شده است. واژه‌هاي كليدي: هویت ، فرهنگ ،معماری ، فضای شهری ،خوانایی
کلمات کلیدی : واژه‌هاي كليدي: هویت فرهنگ معماری فضای شهری خوانایی