بررسی بکارگیری مصالح بهینه جهت طراحی و نماسازی در مناطق گرم و خشک فلات مرکزی ایران

کامران رضائی زاده مهابادی¹ مهران جهانی²

1) مدرس دانشگاه ایوان کی-
2) دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه ایوان کی، سمنان، ایران

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی سالانه عمران، معماری و شهرسازی معاصر - دبی(2dubaiconf.com)
چکیده :
بحث آسایش اقلیمی در طراحی بنا ازجمله ملزمات طراحی یک پروژه موفق معماری است. همه‌ی پروژه‌های طراحی می‌بایست محیط را طوری اشغال کنند که نیاز به سوخت فسیلی و انرژی‌های تجدید ناپذیر را تا حد زیادی کاهش و یا به‌ طورکلی حذف کند و این‌که تمام اجزای ساختمان به ‌صورت یک سیستم یکپارچه در جهت تأمین نیازها و کاهش وابستگی به انرژی‌های تجدید ناپذیر گام بردارد. نمای ساختمان به‌عنوان یکی از اجزای اصلی این سیستم نقش به سزایی در دفع یا جذب انرژی و تأمین آسایش ساکنان دارد. از این رو باید در طراحی نمای ساختمان به رویکرد آن در مواجهه با شرایط اقلیم و بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود اقلیمی توجه کرد. اقلیم گرم و خشک فلات ایران دارای شرایط خاص آب‌وهوایی است . ازآنجاکه تابش آفتاب در این منطقه شدید است در نحوه طراحی بنا و نمای آن تأثیر مستقیم دارد. در این پژوهش در نظر داریم با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با توجه به مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی به چگونگی انتخاب نوع مصالح نما و استفاده بهینه از ظرفیت‌های موجود در این اقلیم بپردازیم.
کلمات کلیدی : اقلیم گرم و خشک فلات مرکزی ایران مصالح بهینه نماسازی