مطالعه تطبیقی ایستگاه های مترو داخلی و خارجی با توجه به بازتاب زمینه گرایی در طراحی آن ها .

مهساآقائی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد،یزد،

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی سالانه عمران، معماری و شهرسازی معاصر - دبی(2dubaiconf.com)
چکیده :
با توجه به افزایش روز افزون استفاده از مترو، یافتن ارتباط منطقی بین کالبد ایستگاه مترو و عناصر سازندة هویت آن، امری ضروری شده است. از جمله مشتقات هنرهای محیطی میتوان به هنر معماری زمینه گرایی اشاره کرد. هدف از این پژوهش، یافتن شاخصه های زمینه گرایی اســت. ورودی های مترو مهم ترین نقاطی هســتند که با کالبد شهر و انســان ها رابطه ای بسیار نزدیک دارند. در این مقاله سعی بر این است که در قالب پژوهشی توصیفی، تاریخی و تحلیلی، مبتنی بر بررسی های میدانی با استفاده از منابع کتابخانه ای و مطالعات موردی ایستگاه های مترو امین تبریز، تختی اصفهان و تجریش تهران در ایران و همچنین ایستگاه های مترو پنسیلوانیا در ایالت فیلادلفیا و ایستگاه مترو ایزومایلوفسیکایا در مسکو روسیه، ویژگی های زمینه گرایی این گونه ایستگاه ها را که باعث تمایز آن ها از ایستگاه های معمول شده اند را استخراج نماییم. بناهای تاریخی در بافت های کهن، دارای گنجینه ای بی بدیل و ارز شمندی هستند که می توان با نگرشی نو به احیا و شناخت عوامل مهمی از جمله زمینه گرایی درآن ها پرداخت، تا عرصة حضور معماری غنی ایرانی را به چالش کشید، و نهایتاً به بازنشاندن مؤلفّه های معماری گذشته و تلفیق آن ها با معماری معاصر دست یافت. هدف این پژوهش، دست یافتن به عوامل زمینه گرایی معماری، همانند دوره های پیشین و پرداختن به اصول و مؤلفّه های طراحی معماری آن ها و ارائه فضاهایی در تطبیق با کالبد زندگی امروزی است که می تواند تداوم و پیوند بین گذشته و حال را ممکن سازد. یافته های این پژوهش حاکی از عوامل زمینه گرایی در طراحی مبتنی بر فرهنگ و معماری بومی و ملی و توجه به اصول و مفاهیم باارزش، توسعه و بسط آن ها مانع از بروز ناهنجاری های فرهنگی و اجتماعی در جامعه میزبان خواهد شد. همچنین، این نوع طراحی در تعامل با محیط است و به غنای بصری و بهبود مؤلفه های کیفیت محیطی کمک می کند.
کلمات کلیدی : زمینه گرایی مترو تهران تبریز اصفهان مسکو.