بررسی مقاومت الکتریکی بر روی بتن سبک خود عمل آوری شده با استفاده از پلیمرهای پلی اتیلن گلایکول

مجتبی گلوانی¹ سید امیر حسین هاشمی²

1) گروه مهندسی عمران، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین، ايران
2) گروه مهندسی عمران، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین، ايران

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی سالانه عمران، معماری و شهرسازی معاصر - دبی(2dubaiconf.com)
چکیده :
در دنياي پيشرفته امروزي و با توجه به پيشرفتهاي صورت گرفته در زمينه هاي مختلف علمي. صنعت بتن دچار تحول گرديده است. دراین مقاله به بررسی ساخت بتن معمولی وبتن سبک با استفاده از پلیمرهای سوپر جاذب و مواد پوزولانی میکرو سیلیس پرداخته شده است.دراین پژوهش از پلیمرهای سوپر جاذب پلی اتیلن گلایکول 400 خالص به صورت اشباع، به عنوان پرکننده حجم خمیر سیمان مورد استفاده شده است. در این تحقیق کاربرد دانه های رس منبسط شده(لیکا) به عنوان سبکدانه که در درصده های مختلف حجمی 10 و 15 و 20 به بتن اضافه شده و ژل میکرو سیلیس به عنوان پرکننده مورد بررسی قرار گرفت. ژل میکرو سیلیس و پلی اتیلن گلایکول با درصد های مختلف جایگزینی، سیمان به میزان 0 تا 13 درصد استفاده شده است. نسبت آب به سیمان در نظر گرفته شده 4/0و 45/0 بوده و عیار سیمان نیز به صورت ثابت مقدار 400 کیلوگرم بر متر مکعب می باشد. برای سنجش ،مقاومت الکتریکی از نمونه های مکعبی 10×10×10 سانتی متری استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که بتن سبک ساخته شده با مواد افزودنی جاذب آب تحت عنوان پلی اتیلن گلایکول و میکرو سیلیس در مواقع عدم عمل آوری با آب سبب افزایش مقاومت الکتریکی شده است.
کلمات کلیدی : بتن سبک پلی اتیلن گلایکول ژل میکروسیلیس مقاومت الکتریکی سبکدانه لیکا