بررسی تأثیر جداگر لرزه‌ای اصطکاکی بر دریفت و تغییر مکان سازه‌ها

ساعد حبیب زاده¹ حمید صابری² وحید صابری³ امین مشتاق⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه ایوانکی، سمنان، ایران،
2) استادیار دانشکده عمران، دانشگاه ایوانکی، سمنان، ایران،
3) استادیار دانشکده عمران، دانشگاه ایوانکی، سمنان، ایران،
4) هیئت علمی دانشکده عمران، دانشگاه دولتی گرمسار، سمنان، ایران،

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی سالانه عمران، معماری و شهرسازی معاصر - دبی(2dubaiconf.com)
چکیده :
سیستم جداگر لرزه‌ای در ساختمان‌ها یکی از روش‌های نوین در کاهش خسارات وارده به سازه‌ها در اثر نیروی مخرب زلزله است. به کار بردن این سیستم جداساز در سازه‌های مهم و با درجه اهمیت بالا باعث جلوگیری از اعمال سهم بزرگی از نیروی زلزله به سازه می‌شود. بحث نگهداری و محافظت از ساختمان‌هایی که در معرض خطرات ناشی از زلزله قرار دارند به کمک معرفی انواع مختلف تکیه‌گاهی که ساختمان را از تکان‌های شدید زمین جدا می‌کنند همواره موردتوجه مهندسان قرارگرفته است. در این مقاله یک سازه فلزی 2 بعدی دارای جداگر لرزه‌ای اصطکاکی با یک سازه هم‌شکل بدون جداگر لرزه‌ای توسط نرم‌افزار SAP2000 مورد تحلیل تاریخچه زمانی با رکورد زمین‌لرزه کوبه قرار گرفت؛ و توسط نمودارهای مقایسه‌ای، تغییر مکان و دریفت سازه‌ها ارزیابی و تفسیر گردید. نتایج حاکی از آن است که تغییر مکان در سازه دارای جداگر لرزه‌ای دارای نرخ تغییر مکان بزرگ‌تری نسبت به سازه بدون جداگر لرزه‌ای است. ولی در نقطه مقابل دریفت سازه که یکی از پارامترهای مهم در خرابی سازه‌ها است نسبت به سازه بدون جداگر لرزه‌ای به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد.
کلمات کلیدی : جداگر لرزه‌ای تحلیل تاریخچه زمانی تغییر مکان دریفت