بررسی روش‌های کاهش ارتفاع جان و ایجاد سوراخ در بال تیرها در عملکرد لرزه‌ای اتصالات با مقطع کاهش یافته به کمک نرم افزار آباکوس

محمد امین سواری¹ حسین آقایی² آرش خیرالهی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز، ایران
2) عضو هیئت علمی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز، ایران
3) عضو هیئت علمی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز، ایران

محل انتشار : کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشور های جهان اسلام(cau2018.ir)
چکیده :
پس از زلزله نورث ریج در سال 1994 میلادی و مشاهده ضعف در اتصالات تیر به ستون سیستم‌های قاب خمشی فولادی، مطالعاتی جهت بهبود رفتار لرزه‌ای و شکل پذیری مناسب این اتصالات صورت گرفت. از بین راهکارهای پیشنهاد شده در این زمینه، راهکار کاهش سطح مقطع تیر‌های متصل به ستون(RBS) به دلیل کاهش در وقت و هزینه ساخت، عدم وجود مشکلات معماری، عدم نیاز به عناصر اضافی و ... نسبت به دیگر روش‌ها مناسب به نظر می‌رسد. هر چند روش RBS در بعضی حالات به دلیل کاهش سطح مقطع باعث خواهد شد که تیر در مقابل پدیده‌های کمانش موضعی جان و ناپایداری جانبی – پیچشی تضعیف گردد. کاهش سطح مقطع در تیر را به روش‌های مختلفی از جمله ایجاد برش دایره‌ای و سوراخ در بال و یا ایجاد برش دایره‌ای، ایجاد سوراخ و کاهش ارتفاع در جان تیر می‌توان اجراکرد. در این تحقیق برآنیم دو روش کاهش ارتفاع جان و ایجاد سوراخ در بال تیر در اتصالات RBS را به دلیل داشتن مزایایی که نسبت به دیگر روش‌ها دارند ( از جمله سهولت در اجرا، امکان استفاده در مقاوم سازی ساختمان‌ها) از نظر میزان دورنمودن تنش‌ها و کرنش‌های حداکثر از بر ستون، میزان شکل پذیری، اتلاف انرژی و ... را به کمک نرم افزار آباکوس با هم مقایسه و به اتصال مناسب و بهینه دست پیدا کنیم.
کلمات کلیدی : شکل‌پذیری تمرکز کرنش کاهش سطح مقطع منحنی هیسترزیس