اکولوژی شهری، شهر سبز و مکانیسم‌های توسعه پاک

حسن محمودزاده¹ حسن مسعودی² رضا تقی پور³ صالح شامی⁴

1) استاديار دانشکده جغرافیا و برنامه‌ريزی شهری، دانشگاه تبريز، ایران -
2) دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهريزی شهری، دانشگاه تبريز، ایران -
3) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی فضای سبز، دانشگاه تبريز،ایران -
4) دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ريزی شهری، دانشگاه تبريز،ایران -

محل انتشار : کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشور های جهان اسلام(cau2018.ir)
چکیده :
زندگی انسان‌ها وابسته به محیط اطرافشان وکیفیت آن است. با رشد شهرنشینی این وابستگی پیش به محیط شهری معطوف شده و رشد شهرنشینی نیز نه تنها تعادل اقتصادی و اجتماعی درون شهرها را برهم زده است؛ بلکه موجب عدم تعادل اکولوژیک منطقه‌ای شده که در آن قرار گرفتند و عرصه‌های طبیعی را بطور فزاینده‌ای بر زیستمندان آن تنگ کرده است. دراین راستا شهر سبز و شهر اکولوژیکی رویکردی برای ارتقای کیفیت فضای زندگی و توسعه محسوب می‌شود و به همین دلیل در عصر حاضر توجه به اکولوژیکی شهری و شهرسازی اکولوژیک بیش از پیش به عنوان رویکردی برای افزایش ارزش‌های اکولوژیکی فضاهای باز و سبز شهری در نظر گرفته می‌شود. این پژوهش عمدتا از نوع نظری بوده و در بستر مطالعات کتابخانه‌ای و الکترونیکی، بررسی کتب و مقالات منتشره صورت گرفته است. این مفاهیم از جمله رویکردهای نو در عرصه شهرسازی و به عنوان ابزاری جهت کنترل و هدایت توسعه شهرها، فعالیت‌ها و ارتقای کیفیت‌های محیطی شهر به شمار می‌روند و استفاده از این رویکردها در شهرسازی فرصت‌هایی را برای خلق سیستم‌های اکولوژیکی کاربردی ایجاد می‌کند که از طریق این سیستم‌ها، می‌توان فرآیندهای طبیعی، محیط‌های شهری و فعالیت‌های انسانی را با یکدیگر ادغام نمود.
کلمات کلیدی : توسعه پایدار اکولوژی شهری شهر اکولوژیکی شهرسبز مکانیسم‌های توسعه پاک