امکان استفاده از گیاهان بومی در فضای سبز شهری (مطالعه موردی شهر همدان)

سمانه گل زردی¹ فرید کاظم‌نژاد²

1) گروه مهندسی فضای سبز، دانشگاه مازیار، نور ، ایران
2) استادیار گروه منابع طبیعی ، دانشگاه آزاد چالوس ، گیلان، ایران

محل انتشار : کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشور های جهان اسلام(cau2018.ir)
چکیده :
شرایط اقلیمی و وضعیت ناپایدار منابع مختلف، مدیران شهری را ناچار به استفاده از گونه‌های بومی در طراحی منظر و فضای سبز خواهد کرد. در ﮐﺸﻮر اﯾﺮان اقلیم‌های ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ وﺟﻮد دارد، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻨﻮع ﮔﯿﺎﻫﺎن ﺑﻮﻣﯽ آن ﻧﯿﺰ زﯾﺎد اﺳﺖ. ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮي اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎ در ﻓﻀﺎي ﺳﺒﺰ ﺗﻨﻮع ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎ و اﮐﻮﺗﯿﭗ ﻫﺎ (از ﻧﻈﺮ رﻧﮓ، ﻓﺮم، اﻧﺪازه و ﺳﺎزﮔﺎري) را دو ﭼﻨﺪان ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. وﺟﻮد ﮔﯿﺎﻫﺎن ﺑﻮﻣﯽ در ﻓﻀﺎي ﺳﺒﺰ ﻧﺸﺎﻧﻪاي از ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ اﻗﻠﯿﻤﯽ و اﺣﻮال ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮﺧﯽ ﮔﯿﺎﻫﺎن ﺑﻮﻣﯽ داراي ﺣﺪود ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﺷﻮري، ﺧﺸﮑﯽ، ﻗﻠﯿﺎﯾﯽ ﺑﻮدن ﺧﺎك، ﺗﺸﻌﺸﻊ ﺷﺪﯾﺪ ﺧﻮرﺷﯿﺪ، ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺎﻧﺪاﺑﯽ، ﻫﺮس ﺷﺪﯾﺪ و... هستند،و در نتیجه هزینه‌های پایین حفظ ونگهداری،گزینه‌ای مطلوب در ایجاد یک فضای سبز پایدار هستند. رمز موفقيت در ايجاد يک فضاي سبز پايدار انتخاب گونه¬هاي مناسب و سازگار با محيط شهري است. تحقيق حاضر با هدف انتخاب مناسب¬ترين گونه درختي و درختچه¬اي جهت کاشت در فضاي سبز شهري شهر همدان انجام شده است. اين تحقيق با در نظر گرفتن تمامي عوامل تاثيرگذار در انتخاب گونه، مناسب¬ترين گزينه¬ها را انتخاب و به-ترتيب اولويت¬بندي مي¬نمايد. به¬منظور افزايش دقت در انتخاب گونه¬هاي مناسب از روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي (AHP ) استفاده شده است.
کلمات کلیدی : گیاهان بومی فضای سبز فضای شهری