شهرسازی نوین و توسعه پایدار

حمزه سلیمانی¹

1) دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی شهرسازی

محل انتشار : کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشور های جهان اسلام(cau2018.ir)
چکیده :
شهرها و واحد های خرد تر آن چون محلات همچون ارگانیسمی زنده و پویا هستند که در بستر تغییر و تحولات بسیاری قرار میگیرند ، لذا نظريات وراهكارهاي متفاوتي براي هدايت اين تغييرات پيش بيني ميشود تا شهر و زنذگي انسانها در حال و آينده با مشكل مواجه نشود . در دهه هاي اخير رشد فزاينده برنامه هاي توسعه منجر به هشدارهاي اجتماعي اقتصادي و زيست محيطي شد لذا در پاسخ به بحرانهاي ايجاد شده رويكردها و مفاهيم جديدي در حوزه هاي مختلف شهري مطرح ميشود امروزه توسعه پايدار به عنوان يكي از اين رويكردها در تمامي ابعاد اجتماع مد نظر است براي حركت در اين مسير و نيل به اهداف آن مي بايست راهكارهايي اتخاذ شود . با توجه به اينكه در دهه هاي اخيرتاكيد برمحلات و اجتماعات محله اي و شروع برنامه ريزي از اين سطح درشهرها مطرح است (رويكرد پايين به بالا) به نظر ميرسد كه توجه به معيارهاي پايداري در محلات و برنامه ريزي به منظور توسعه درسطح محله راهكاري مناسب براي ارتقاي كيفيت آنهاست درضمن به نظر ميرسد كه به دليل برخورد با محيط كوچكتري از اجتماع پياده سازي اين اصول به مراتب عيني تر و ملموس تر باشد . در اين ميان شهرسازي نوين به عنوان رويكردي جديددر شهرسازي طيفي كامل از برنامه ريزي و طراحي شهري تا معماري را دز نظر مي گيرد كه در پاسخ به محلات ناپايدار به وجود آمده ، شكل گرفت اهميت بررسي و تحليل اين الگو به دليل تاثير گذاري آن بر برنامه ريزي در تمام سطوح و در نظر گرفتن مسائل اقتصادي اجتماعي و زيست محيطي است ضمن آنكه اصول ارائه شده ي اين نظريه در توسعه شهري ، توسعه هاي جديد ، توسعه هاي درونزاي بافت و بخصوص در برنامه ريزي محلات شهري اهميت قابل توجهي دارد به نظر ميرسد كه اصول مطرح شده در اين رويكرد رابطه تنگاتنگي با معيارهاي پايداري داشته باشد .
کلمات کلیدی : محله پايداري شهرسازي نوين توسعه پايدار