رویکردها و سیاست های فضایی پارادایم توسعه پایدار

علی اصغر احسانی فرد¹ دکتر احمد پور احمد²

1) دانشجوی دکتری PHD برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران و مدرس گروه مهندسی شهرسازی، دانشکده هنر و معماری دانشگاه سمنان
2) استاد و عضو هیات علمی برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران،دانشکده جغرافیا

محل انتشار : کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشور های جهان اسلام(cau2018.ir)
چکیده :
هر توسعه و بالندگي هر جامعه اي در نتيجه برنامه ريزي توسعه و تدوين سياست ها و استراتژي هاي توسعه پايدار است. توسعه به مفهوم تحول کيفي، گذار از دوره اي به دورة ديگر مستلزم ايجاد تغيير همه جانبه در ابعاد اقتصادي، سياسي، فرهنگي، اجتماعي و... است. توسعه، فرايندي در هم تنيده و داراي وظايفي گسترده و بخش هاي محيطي مرتبط با زندگي اجتماعي انسانها است و به معناي فراهم شدن زمينه هاي الزم براي پيدايي ظرفيتها و قابليت هاي عناصر مختلف در اجتماع و ميدان يافتن آنها براي دستيابي به پيشرفت و افزايش توانائيهاي کمي وکيفي است. توسعه پايدار، نيازمند استفاده از همه ظرفيت و توانايي هاست.لازمه پایداری تعادل است؛ زیرا یک سیستم نامتعادل، ناپایدار نیز خواهد بود و برعکس. تفاوت در انگاره های مختلف در تعمیم مفهوم تعادل و پایداری است که گروهی به تعادل در رابطه انسان و محیط زیست طبیعی اکتفا می نمایند و گروهی آن را به تمامی شئون زندگی انسانی، یعنی رابطه انسان با محیط و انسان با انسان در جوامع تعمیم می دهند. در توسعه پایدار انسانی، پایداری در تمامی ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مورد تاکید قرار می گیرد.اینکه توسعه پایدار در عمل چند معنا می‌دهد، چارچوبهای آن چیست و اجزای مفهومی آن کدامند،رویکردهاو طیف های آن چیست،سیاست های توسعه فضایی پایدار به چند شیوه و چگونه است موضوعاتی است که در کشور ما نیز به طور لازم به آن توجه نشده است. هدف این پژوهش پرداختن به این امر و بسط مفهومی رویکردها و طیفها و سیاست های توسعه فضایی توسعه پایدار است که در سه زمینه ذیل صورت گرفته است: 1- ارائه نردبان رویکرد های توسعه در جهت متمایز ساختن پارادیم توسعه پایدار2- تبیین و ترسیم طیفی از رویکرد های پارادایم و چارچوب توسعه پایدار 3- تعیین و تبیین سیاست های توسعه فضایی پارادایم توسعه پایدار
کلمات کلیدی : پارادایم توسعه پایدار رویکردها و طیف ها سیاست های فضایی نردبان رویکرد های توسعه پایدار