برآورد و مدل‌سازی انتشار گازها و آلاینده‌ها در محل‌های دفن زباله‌های روستایی (مطالعه موردی: استان اصفهان)

حسین نعمت الهی¹ مریم تویسرکانی² محمدحسین پوینده پور³ مرتضی ریاضی نژاد⁴ حسین وحیدی⁵

1) 1- دانشجوی کارشناسی ارشد محیط‌زیست، دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران، تهران، ایران
2) 2- دانشجوی کارشناسی ارشد محیط‌زیست، دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران، تهران، ایران
3) 3- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب و فاضلاب، پردیس فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران
4) 4- دانشجوی کارشناسی ارشد HSE، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، تهران، ایران
5) 5- استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سیرجان، سیرجان، کرمان، ایران

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی علوم، مهندسی و تکنولوژی - هامبورگ(germanconf.com/2nd)
چکیده :
یکی از عوامل اصلی که به انتشار گازهای گلخانه‌ای در محیط‌زیست کمک می‌کند، تولید گازهای آلاینده در محل دفن زباله‌های شهری است. جمع‌آوری گازهای زیستی (LFG) به‌طور مؤثری باعث کاهش انتشار گازهای آلاینده از محل دفن زباله می‌شود. یک سیستم دقیق جمع‌آوری LFG می‌تواند علاوه بر کاهش انتشار گازهای آلاینده باعث ایجاد پتانسیل تولید انرژی نیز گردد. بااین‌حال، در ایران اجرای چنین سیستم‌هایی همچنان به‌صورت توسعه‌نیافته باقی‌مانده‌اند. در مورد طراحی و ساخت یک سیستم جمع‌آوری گاز، لازم است که میزان انتشار و نوع گازهای تولیدی در محل دفن زباله به‌درستی تخمین زده شود. با استفاده از مدل LandGEM، در یک بازه زمانی 20 ساله (2017-2036) میزان انتشار گازهای تولیدی در محل‌های دفن مناطق روستایی استان اصفهان پیش‌بینی‌شده است. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده بیشترین میزان انتشار مجدد دفن زباله متعلق به سال 2037 می‌باشد، یعنی یک سال پس از آخرین سالی که پسماند به محل دفن برده می‌شود. مقدار کل گاز تولیدی، گاز متان، دی‌اکسید کربن و NMOCs در سال 2037 به ترتیب 8301، 2217، 6084 و 95.31 تن در سال خواهد بود.
کلمات کلیدی : بیوگاز لندفیل پسماند روستایی بیومتان LandGEM