جايگاه توريسم روستايي در توسعه پايدار و منبع درآمدي براي روستائيان

مهدی قانعی زارع¹ بهناز سادات حسینی² محمد رکنی³ محمدکاظم رادمنش⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد کاشمر
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری و انرژی، دانشگاه انرژی ساوه
3) ریاست موزه بزرگ خراسان رضوی
4) ریاست امور اداری اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی

محل انتشار : دومین کنگره بین المللی علوم، مهندسی و تکنولوژی - هامبورگ(germanconf.com/2nd)
چکیده :
در دنياي كنوني، گردشگري «توريسم»، يكي از مهم‌ترين بخش‌هاي فعاليت‌هاي اقتصادي است كه در اين ميان گردشگري روستايي به لحاظ وجود مسائل و مشكلات متعدد در مناطق روستايي نظير پيشرفت تكنولوژي و افزايش بيكاري، خشكسالي‌هاي متعدد. متمركز بودن بخش خدمات در مناطق شهري، رشد جمعيت و افزايش تعداد جوانان جوياي كار، عدم وجود بازاريابي و نظام‌هاي حمايتي، كشاورزي، مديريت غلط كاربري اراضي و گزينش الگوي مناسب، مهاجرت‌های بی‌رویه، فقدان امکانات رفاهی و خدماتی، درآمد پایین روستائیان و ... از اهمیّت دوچندانی برخوردار است. اساساً ماهیت صنعت گردشگری، اشتغال‌زایی، درآمدزایی، متنوع‌سازی اقتصاد، مشارکت اجتماعی و نیز استفاده از منابع محلی موجود است که توسعه صنعت توریسم در سطح روستایی می‌تواند سبب تنوع فرهنگی در سطح روستا، تنوع صنایع دستی و رسوم ویژه، تنوع محصولات زراعی، باغی و دامی، اشتغال‌زایی برای مردم روستا، درآمدزایی و تقویت مشارکت اجتماعی شود.
کلمات کلیدی : گردشگری روستایی صنعت توریسم گردشگری پایدار توسعه پایدار روستایی