نگرشی مردم شناختی به چند افسانهی عامیانه: ماه پیشانی، نخودی و سبزکـلاه

مهدی رحیمی¹

1) استادیار ادبیات تطبیقی، دانشگاه حکیم سبزواری-

محل انتشار : دومین همایش ملی نگاهی نو به زبان و ادب عامه(ammeh2.ir)
چکیده :
مردم شناسی (Anthropology)، به مثابه ی رشته ای در حوزه ی علوم اجتماعی، در جهان معاصر و به ویژه در شماری از مناطق خاص جغرافیایی- فرهنگی، رشته ای پر کشش و در نهایت، کاربردی است؛ رشته ای که با ویژگی هایی چون «جزئی نگری»، «جامعه‌ی سنتی گرایی» و «توصیف و تحلیل‌گری»، سلوک انسانی را به ویژه در جوامع سنتی- کهن مورد بررسی و تامل قرار می دهد و با درک روابط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، و... دریچه ای تازه بر درک فرهنگ های گوناگون جوامع انسانی در راستای تفاهم هر چه بیشتر بین فرهنگی می گشاید. این در حالی است که افسانه ها به دلیل ماهیت خویش، مردمی بودن و بازتاب دهی زندگی عامه، محملی نیرومند و پرنمود برای پژوهش های مردم شناختی به شمار می آیند. این جستار پژوهشی، بر آن است تا بر مبنای آموزه ها و مفاهیم مطرح در دانش مردم شناسی، از گونه ی مردم شناسی فرهنگی (Cultural Anthropology) به بررسی و تحلیل چند اثر برگزیده ی افسانه ای بپردازد. روش پژوهش حاضر، کتاب خانه ای است و یافته ها به شیوه ی تحلیلی- توصیفی ارائه شده است.
کلمات کلیدی : افسانه ها مردم نگاری فرهنگی مردم شناسی اجتماعی زبان شناسی مردمی