آرمان¬جویی و هویت¬طلبی در ادبیات عامیانه ، با تکیه برداستان امیر ارسلان

زهرا درّی¹

1) استادیار زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

محل انتشار : دومین همایش ملی نگاهی نو به زبان و ادب عامه(ammeh2.ir)
چکیده :
داستان عامیانه¬ی امیر ارسلان که به وسیله¬¬¬ی نقیب الممالک در دربار ناصر الدین شاه روایت می¬شده است، از جمله رمانس-واره¬های داستانی عامیانه است که پیرو آثاری چون سمک عیار و حسین کرد وحمزه¬نامه و رستم نامه مورد توجه عامه¬ی فارسی زبانان قرار گرفته است و حتی بیشتر از دیگر آثار؛ در حالی که بنا بر سخن زنده یاد دکتر محجوب این داستان عاری از بسیار ی از ملازماتی است که سبب شود مردم بدان توجه کنند.در این بررسی ضمن تحلیل و بررسی عمده¬ترین مباحث محتوایی که داستان ارسلان بر آن بنا نهاده شده است به مطابقه و مقایسه¬ی موضوعی آن با سرگذشت ارسلان بن داوود فاتح ملاذگرد و تبیین شرایط سیاسی و فرهنگی عصر قاجار با تکیه بر حافظه¬جمعی توده¬ها پرداخته شده است. نتیجه آن که هویت خواهی و آرمان طلبی مخاطبان عصر قاجار که متن داستان می¬توانسته است پاسخگوی نیاز درونی آنان در ابعاد گوناگون فرهنگی، اجتماعی ، ایدئولوژیک اعم از دینی و ملّی، در ان دوران باشد و بعلاوه¬ی کارکردهای سیاسی ، تعلیمی، غنایی یکی از مهمترین عوامل اقبال عامه¬ی مردم بدین اثر محسوب می¬شود.
کلمات کلیدی : کلید واژگان: ارسلان جنگ صلییبی اسلام کفر رمان تاریخی هویت.