مولفه های پایداری محقق شده در معماری سنتی ایران توسط عناصر ساختمانی بومی (بررسی نقش بادگیرهای مناطق گرم ایران در مبحث معماری پایدار)

ساناز مهدی زاده دلیر¹ محسن مختاری کشاور²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه نبی اکرم تبریز
2) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه نبی اکرم تبریز

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران، معماری و مدیریت توسعه شهری در ایران(cum2018.com)
چکیده :
معماری سنتی ایران به خصوص مسکن بومی ایرانی از دیرباز بسیاری از مسائلی که امروزه تحت عنوان معماری پایدار مطرح است را دارا میباشد. این امر به جهت هماهنگی با اقلیم و تمهیدات هوشمندانهء معماری است. عناصر ساخته شده به هدف ایجاد آسایش حرارتی در مسکن سنتی از چند جهت اهداف معماری پایدار را محقق کرده . از جمله این عناصر میتوان به مواردی چون ؛ بادگیر, گودالباغچه, حوض خانه, سقف های گنبدی , بهار خواب و بسیاری دیگر از فضاها و عناصر ساخت بومی اشاره کرد. این تحقیق در این راستا در پی تحلیل عنصر بادگیر در خانه های سنتی است.سوال تحقیق چگونگی برآورده شدن اهداف معماری پایدار توسط عنصر ساختمانی بادگیر میباشد.روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است که با بررسی وتحلیل کارکرد بادگیر و تطابق کارآیی آن با مولفه ها و اهداف معماری پایدار صورت میگیرد.نتیجه این بررسی نشانگر آن است که بادگیر به عنوان یک عنصر سرمایشی منفعل جانشینی هوشمندانه و بجا برای وسایل سرمایشی امروزی است که مصرف کننده انرژی هستند در صورتی که بادگیر با بهره مندی از نیروی طبیعی و تجدید پذیر باد از مولفه های مهم معماری پایدار برخوردار میباشد. از جهت مولفه های دیگر پایداری نیز, شاخص های محیط پایدار را فراهم میکند.
کلمات کلیدی : معماری پایدار بادگیر مسکن سنتی ایران مولفه های پایداری عناصر ساخت بومی