اصول کنترل سیما و منظر و نظم بصری در شهرسازی مبتنی بر حمل و نقل همگانی

فرنوش اویسی¹

1) کارشناس معماری و کارشناس ارشد شهرسازی /طراحی شهری ، دانشگاه شهید بهشتی تهران

محل انتشار : چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(4icrsie.com)
چکیده :
سازمان بصری شهر علیرغم اهمیتی که در ابعاد مختلف زندگی شهروندان دارد، پدیده‌اي نیست که به صورت مستقل و قائم‌به‌ذات قابل مدیریت و طراحی باشد و همواره متأثر از سایر رویکردهای شهري است. یکی از این رویکردها که در تمام دنیا مزایای آن شناخته شده و در ایران نیز دنبال می شود شهرسازی مبتنی بر حمل و نقل همگانی( TOD) است. لیکن نمیتوان به تاثیرات ناشی از آن بر سیما و منظر شهر بی تفاوت بود. در فقدان نگاه یکپارچه به محدوده هایی که به واسطه حضور حمل و نقل عمومی دستخوش تغییرات در کانونهای TOD می شوند ، ممکن است ناهماهنگی و اغتشاش در کریدورهای دید ، خط آسمان و سازمان بصری شهر پدیدار شود. چنانچه به این تاثیرات بی تفاوت باشیم اغتشاش در منظر شهری جبران ناپذیر و مدیریت و کنترل نظم بصری شهر دشوار خواهد بود. نوشتار حاضر با هدف تبیین اصول کنترل و حفظ نظم بصری در کانونهای TOD ، مولفه های سازمان بصری در شهرسازی مبتنی بر حمل و نقل همگانی را مورد بررسی قرار داده و به جمع آوری اصول حاکم بر موضوع می پردازد. روش تحقیق به صورت مطالعات کتابخانه ای و مرور ادبیات جهانی بوده است.
کلمات کلیدی : شهرسازی توسعه متاثر از حمل و نقل عمومی (TOD) سیما و منظر شهری نظم بصری کریدورهای دید