بررسی بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان با استفاده از ضوابط معماری و شهرسازی (مطالعه موردی: شهر تهران)

رحمان زاهدی¹ محمدحسین عابدی²

1) دانشجوی دوره کارشناسی معماری، دانشکده فنی و مهندسی، موسسه آموزش عالی شمس، گنبد، ایران
2) دانشجوی دوره دکتری معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

محل انتشار : کنفرانس ملی مهندسی عمران معماری و شهرسازی(nceau.com)
چکیده :
با توجه به اینکه بیش از 30 درصد کل انرژی مصرفی ایران در ساختمان های مسکونی مورد استفاده قرار می گیرد، طراحی و استفاده نامناسب از این ساختمان ها و عدم سازگاری مواد و مصالح مورد استفاده با اقلیم و شرایط منطقه، می تواند باعث اتلاف مقدار زیادی از انرژی ورودی به ساختمانها شود. بر مبناي اطلاعات ارائه شده در ترازنامه انرژي سال 1390 ایران از سوي وزارت نیرو، ساختمانهاي مسکونی، تجاري و عمومی در سال 1390 در ایران %40 کل مصرف انرژي را بخود اختصاص داده اند. با توجه به این نکته که سير طراحي شهري و معماري ايراني همواره در راستاي كشف آهنگ طبيعت، استفاده از انرژيهاي تجديد پذير و ساختن بناهايي با كمترين مصرف انرژي بوده، در نتیجه معماری ایران می تواند ما را برای رسیدن به این هدف که همانا کاهش مصرف و اتلاف انرژی در بخش ساختمانهای مسکونی است، نزدیک سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان با استفاده از ضوابط معماری و شهرسازی در شهر تهران، به روش تحلیل- توصیفی و به صورت کتابخانه و میدانی انجام شد. نتایج نشان داد که اهمیت بهینه‌سازی مصرف انرژی در ساختمان بسیار مهم است. به طوری که مبحث ١٩ مقررات ملی ساختمان بر بهینه‌سازی انرژی در ساختمان تاکید دارد و بیش از ١٠ سال از تدوین آن می‌گذرد. همچنین چندین سال است که برچسب انرژی برای محصولات انرژی ‌بر تدوین و الزامی شده است.
کلمات کلیدی : بهینه سازی مصرف انرژی طراحی ضوابط معماری و شهرسازی ساختمان