بررسی کالبد معماری مجتمع های مسکونی با رویکرد پایداری اجتماعی

افسون عبدالحسین زاده1 جواد عبدالحسینی22

1) دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری.واحد جلفا.دانشگاه ازاد اسلامی.جلفا ایران
2) استادیار دانشگاه ارومیه، دانشکده فنی و مهندسی خوی

محل انتشار : کنفرانس ملی مهندسی عمران معماری و شهرسازی(nceau.com)
چکیده :
امروزه آدمي بطور فطري موجود اجتماعي و نيازمند روابط ناشي از آن ميباشد. مجتمع هاي مسکوني با توجه به ماهيت و كاركرد خود از عموميترين فضاهاي مجتمع هاي زيستي در مقوله حفظ و توسعه ارتباطات اجتماعي محسوب ميشوند. اين در حالي است كه در عصر جديد با گسترش شهرنشيني و دگرديسي نظامهاي سنتي، زندگي انسانها بيش از پيش به سمت خصوصي شدن سوق مي يابد. در مجتمع هاي مسکوني فضاهاي عمومي بستر، بخش عمده اي از ارتباطات و تعاملات اجتماعي افراد مي باشد. حضور مثبت افراد در اجتماع سطح تعاملات مثبت اجتماعي را بالا برده و سبب ارتقاء كيفيت زندگي در محيط از طريق تقويت حس تعاون و شهروندي مي گردد. محيط كالبدي نيز در ارتباط با رفتارهاي انسان امکانات بالقوهاي دارد. در اين راستا، فضاهاي عمومي مجتمعهاي مسکوني بعنوان محيطي كه امکان حضور ساكنان دركنار يکديگر را فراهم ميكند، ميتواند زمينه ساز ايجاد تعامل بين آنها شود. پايداري اجتماعي در مجتمع هاي مسکوني، وضعيتي است كه ساكنان از زندگي درخانه و مجتمع خود رضايت داشته باشند و از همسايگي با ساير ساكنان لذت برند. در اين وضعيت، مجموعه شرايط زندگي به نحوي است كه با گذشت زمان تعاملات اجتماعي بيشتر مي شود و اكثريت ساكنان نسبت به محل زندگي خويش تعلق خاطر و دلبستگي مي يابند. در پژوهش حاضر، اصول پايداري اجتماعي و ملاک هاي آن در مجتمع هاي مسکوني و با بهره گيري از مطالعات از پيش صورت گرفته توسط ساير محققين در زمينه پايداري اجتماعي در مجتمع هاي مسکوني بررسي گرديده و در نهايت راه هايي براي رسيدن به اين پايداري ارائه خواهد شد، روند تحقيق به اين صورت مي باشد كه براي درک بيشتر موضوع مورد چالش از طريق مطالعات كتابخانه اي، يک سري مباني نظري در رابطه با مفاهيمي چون پايداري اجتماعي،در مسکن بيان مي گردد.
کلمات کلیدی : مجتمع مسکوني پايداري اجتماعي معماری ماهیت