بررسی تاثیر استفاده ازخاک ماسه ای و الیاف فلزی دربافت کاهگل با هدف افزایش مقاومت برشی

سید سجاد نادری¹ فربیرز فیض منش² فرنام لحنی³

1) مدرس موسسه آموزش عالی شهریار آستارا
2) دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی شهریار آستارا
3) دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی شهریار آستارا

محل انتشار : کنفرانس ملی مهندسی عمران معماری و شهرسازی(nceau.com)
چکیده :
از گذشته تا به امروز سیر تحول اجرای سنتی ساختمان نظر هر متخصص رشته مرتبط به ساختمان را به خود معطوف ساخته است. یکی از انواع روش های اجرای سنتی ساختمان با تکیه بر زمینه گرایی و طبیعت گرایی خاص معماری ایرانی اجرای ساختمان با روش کاهگل است. ملات کاه از مخلوط کاه، خاک رس و آب به صورت آخوره به دست می‌آید. این ملات را به خوبی ورز می‌دهند تا حدی که ملات به بیل نچسبد وبه راحتی جدا شود و از آن برای دیوارهای محور کننده به صورت چینه‌ای استفاده می‌کنند. کاه را برای مقابله با ترک خوردن گل به آن اضافه می‌کنند (برای ساخت هر متر مکعب کاه‌گل حدود ۴۵ الی ۵۰ کیلوگرم کاه مورد نیاز است) و در مناطق کویری که کاه یافت نمی‌شود به آن خارشتر (خار آدور) اضافه می‌کنند. این ملات در مقابل رطوبت و حرارت عایق بسیار خوبی است. همانطور که میدانیم این مصالح سنتی با وارد شدن نیروهای جانبی از جمله زلزله بر بستر زمینه دچار تنش برشی شده و فرو میریزند اگر ضخامت ملات کاه‌گل ۲۰ الی ۳۰ سانتیمتر باشد.فرو ریختن این اندود در بافت های سنتی که چاره ای جز مرمت سنتی و زمینه گرا وجود ندارد یا بافت های قدیمی که این اندود باید ترمیم شود حادثه آفرین است. ما در این پژوهش سعی بر این داشته ایم که با طرح این سوال که اضافه کردن الیاف فلزی به ملات کاهگل تاثیری در مقاومت برشی اندود دارد؟ نتیجه مطالعه خود را در نوشتار فوق عرضه میداریم امید است؛ خطرات جانی ناشی ازحوادث ناشی از فرو ریختن اندود در زمان بلایای طبیعی کاهش پیدا کند.
کلمات کلیدی : اندود کاهگل الیاف فلزی مقاومت برشی