طراحی روددره‌ شهری با رویکرد بیوفیلیک (نمونه موردی: رود دره کن)

مریم مداح زاد¹ مهدیه کوکبی² غلامرضا حقیقت نائینی³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر تهران، ایران -
2) دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر تهران، ایران-
3) دانشیار شهرسازی، دانشگاه هنر تهران، ایران-

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی افق های نو در علوم مهندسی - 18 مرداد ماه 1397 | استانبول - ترکیه | دانشگاه یلدیز تکنیک(eng2018.ir)
چکیده :
عدم توجه به بسترهای طبیعی ، محیط زیست طبیعی اطرافمان و به تبع آن سلامت انسان ها را با مشکلات جدی مواجه ساخته است . ایجاد جزیره های گرمایی، تغیر خرد اقلیم ها و تقلیل کیفیت آب و هوا از نتایج این بی توجهی ها می باشد روددره های شهری عناصری هستند که در صورت توجه به ارتقاء کیفی و محافظت از بستر طبیعی آن ها، می توانند نقش به سزایی در کاهش این معضلات داشته باشند . اما متآسفانه تا به امروز توجه چندانی به این فضاهای طبیعی که یکی از پتانسیل های با ارزش جهت خلق فضاهای سرزنده ، پویا و بهبود دهنده کیفیت هوا می باشند، نشده است. رویکرد بیوفیلیک که سعی در پیوند بسترهای طبیعی و فضاهای مصنوع شهری جهت خلق فضاهایی دلپذیر برای انسان دارد ،طی چند دهه گذشته بسار مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی و مظالعات پیماشی سعی در یافتن معیارهایی به منظور طراحی روددره ها با رویکرد بیوفیلیک و پیوند هرچه بیشتر این عناصر ارزشمند با فضاهای شهری دارد. هدف اصلی تحقیق ارتقای کیفیت اکولوژیک روددره ها در عین حفظ شرایط طبیعی و ایجاد فضاهایی پویا در امتداد این محورها می باشد. در این راستا با مطالعه اسنادو تجارب موفق جهانی ، پرسشنامه و برداشت‌های میدانی معیارهای طراحی رودره ها با رویکرد بیوفیلیک استخراج شده و میزان تحقق آن در روددره کن مورد سنجش قرار می گیرد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری و تکنیک سوآت بهره گرفته شده است. یافته ها حاکی از آن است که طرح ها و برنامه ریزی های صورت گرفته تا کنون موفقیت چندانی نداشته و نایل آمدن به اهداف مورد نظر ،نیازمند مشارکت و آموزش شهروندان و اتخاذ سیاست های مناسب از سوی دولت می باشد.
کلمات کلیدی : رویکرد بیوفیلیک روددره طراحی روددره کن