پدیدار شناسی شاخصه های طراحی فضای آموزشی درمانی بیماران سرطانی با نگرش درمان و شفابخشی

حجت ابوالحسنی¹ سجاد مظفریان²

1) 1- دانشجوی کارشناسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهریار، تهران
2) 2- کارشناس ارشد معماری، مدرس معماری، دانشگاه فنی و حرفه ای پسران کرج(شهید بهشتی)، البرز

محل انتشار : دومین کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی ایران معاصر(2iranianconf.ir)
چکیده :
سرطان دسته اي از بيماري هاست که با رشد کنترل نشده و تهاجم به بافت هاي موضعي و متاستاز مشخص مي شود. روحيه اميدوارانه از عوامل بسيار مهم و از عناصر ضروري در بيماران سرطاني است که اثرات زيادي بر سازگاري بيماران با شرايط زندگي، به خصوص در زمان درد و محروميت دارد. بیماران سرطانی انسان های بعضا کم توجه دنیای امروز در بعد درمان و فضای درمانی می باشند و گاه ویژه به آنان می تواند اتفاقی مفید در رویاهای خانواده هایشان در جهت بهبود کیفیت زیستی آنان باشد. در نظر گرفتن این نکته که بیمارستان‌ها به عنوان مکانی برای درمان بیماران ایجاد شده است، این سوال مطرح می‌شود که آیا طراحان اینگونه فضاها، توانسته‌اند با به کارگیری امکانات محیطی، فضاهایی خلق کنند که پاسخگوی نیازهای جسمی و روحی بیماران بستری باشد و علاوه بر آن در فراهم کردن آسایش و آرامش آن‌ها، و در نتیجه در روند بهبود ایشان مثمرثمر واقع گردد؟ لذا پیرو مطالب مطروحه نگرش این پژوهش پدیداری شاخصه های ارزشی بیمارن سرطانی از بعد فضایی می باشد.روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی –تحلیلی و با تحلیل فضای کالبدی آنان می باشد.هدف از این پژوهش پدیدارشناسی شاخصه های فضایی این قشر از بیماران جهت برآورده کردن محیطی مناسب از بعد روانی و محرک آنان و همچنین فعالیت زیستی آنان می باشد.
کلمات کلیدی : واژه‌هاي كليدي: بیماران سرطانی محیط درمانی طراحی معماری شفا بخشی شاخصه های فضایی.