بررسی معماری و تحلیل مفاهیم اخلاقی در بناهای تاریخی سنندج (نمونه موردی عمارت مشیر دیوان)

منوچهر اسکندرزاده¹ نازیلا شیروانی²

1) دانشجوی دکترای باستان شناسی، دانشگاه آناتورک ترکیه
2) دانشجوی کارشناسی معماری، دانشگاه آزاد میاندوآب

محل انتشار : کنگره بین المللی عمران ، معماری و شهرسازی معاصر جهان در دبی(dubaiconf.ir)
چکیده :
معماری همیشه و همه¬جا هنری وابسته به زندگی بوده و همواره در پی خدمت به خواسته¬ها و نیازهای انسان قرار می¬گیرد. هنر معماری در ایران زمین از سابقه¬ای دیرینه برخوردار است و در هر زمان دست¬¬های توانا و ذهن خلاق و ذوق خلاق مردم این سرزمین پدیده¬ای شگرف به وجود آورده که در بسیاری از موارد، اصول آن ریشه هنر معماری جهان شده است. پایبندی معمار به اصول و اعتقاداتش یکی از باشکوه¬ترین مشخصه¬ی معماری سنتی ایران می¬باشد به همین سبب وجود اخلاق می¬تواند یکی از عوامل بسیار مهم در روند شکل¬گیری این معماری باشد. مقاله حاضر به بررسی و مطالعه معماری و تحلیل مفاهیم اخلاقی عمارت مشیر دیوان، واقع در استان کردستان به مرکزیت شهر سنندج پرداخته است. از ویژگی¬های بارز بنا تزیئنات آجری، تالار تشریفات و اروسی¬هایی با طرح¬های اسلیمی می¬باشد و تالار اصلی به همراه کلاه فرنگی زیباترین بخش عمارت است. این مقاله با روش توصیفی –تحلیلی و اطلاعات آن به صورت کتابخانه¬ای و میدانی تهیه شده است و هدف از پژوهش حاضر شناخت جایگاه اخلاق در حوزه معماری می¬باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که ارزش¬های اخلاقی در روند ساخت بنا و نیز زمان بهره-برداری از آن مورد توجه بوده است و اثرات آن در توجه به وحدانیت، انسانیت و طبیعت تجلی یافته است.
کلمات کلیدی : ارزش¬های اخلاقی معماری سنتی تزئینات سنندج.