بررسی خصوصیات معماری طبیعت‌گرا بر مبنای بسندگی عناصر محیطی

محمدصادق طاهرطلوع دل¹ حمیدرضا عظمتی² زهرا صدوقی³

1) دانشیار گروه معماری، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران،
2) استاد گروه معماری، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران،
3) دانشجو دکتری معماری، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران. (: نویسنده مسئول)

محل انتشار : ششمین کنگره سالانه عمران، معماری و توسعه شهری(6icsau.ir)
چکیده :
طبیعت، الهام ‌بخش بسیاری از طراحان در حوزه معماری می‌باشد. مطالعات صورت گرفته تا کنون نیز عموما در راستای الهام از طبیعت به جهت طراحی مورد توجه قرار می گیرد. وجه دیگری از معماری طبیعت‌گرا یعنی بسندگی عناصر طبیعی هم در طراحی و هم در ساخت، رویکردی است که معماران گذشته به‌خوبی از آن بهره جسته¬اند. درواقع آنان با الهام از طبیعت و بهره گیری از ظرفیت های موجود در عناصر محیط اطراف خود، برای رسیدن به کیفیتی بهتر از زندگی بهره می¬گرفتند. این پژوهش با رویکرد تفسیری و با روش کیفی و استناد به داده-های کتابخانه¬ای موجود صورت گرفته است. معماری دستکند بوم¬گرا با چوب و گیاهان منطقه مثل ساقانفار و کپرهای ساخته شده از نی، نمونه‌های موفق از معماری طبیعت‌گرا با ویژگی بسندگی است. شناخت کلی ویژگی‌های معماری دستکند و تحلیل آن‌ها در کنار یکدیگر، در قیاس با معماری معاصر به ما نشان می‌دهد که این معماری حکایت از تکامل شناخت انسان نسبت به محیط پیرامون خود را دارد. از طرف دیگر ماندگاری این معماری ویژگی مهمی است که آن را نسبت به سایر گونه‌های معماری سرآمد می‌سازد. در پایان با روش تحلیل کیفی سوآت، معماری دستکند بررسی و نقاط قوت و ضعف در مقابل فرصت ها و تهدیدهای این آثار بررسی شده اند. در نتیجه به نظر می رسد دستاورد طراحی به سیاق معماری بومی، در کیفیت‌بخشی به فضاهای معماری طبیعت¬گرا تأثیرگذار باشد.
کلمات کلیدی : مدل طراحی معماری طبیعت¬گرا معماری بسنده عناصر محیطی معماری دستکند