ارائه یک مدل بهینهسازی تخصیص منابع انسانی در پروژه به منظور کاهش زمان و هزینه و افزایش سینرژی

سعید بادامچی زاده¹ سید مجتبی مطلبی² عباس افرازه³

1) فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی صنایع گرایش مدیریت پروژه، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم‌های مدیریت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران -
2) فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی صنایع گرایش مدیریت پروژه، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم‌های مدیریت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران -
3) عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی صنایع و سیستم‌های مدیریت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران -

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی اصول فناورانه در مدیریت و مهندسی صنایع (iem2019.ir)
چکیده :
امروزه منابع انسانی و یا به بیان صحیحتر سرمایه انسانی به عنوان بخش اصلی و غیرقابل اجتناب پیشرفت در جوامع صنعتی میباشد. حضور منابع انسانی با تعاملات اجتماعی و سازگاری بین فردی میتواند نقش مهمیدر پیشبرد اهداف سازمان و پروژه را داشته باشد. طبق مطالعات انجام شده، کارهای موجود در ادبیات تخصیص منابع انسانی با هدف کمینهسازی زمان و هزینه انجام پروژهها یا بیشینهسازی تعاملات بین فردی صورت گرفته، درحالی که موارد فوقالذکر به صورت تواما درنظر گرفته نشدهاست. لذا هدف تحقیق حاضر کمینهسازی زمان و هزینه انجام پروژه با تاکید بر تعاملات انسانی میباشد. تحقق این هدف مزایایی چون کاهش تضاد بین کارکنان و افزایش رضایت و خشنودی منابع انسانی و دستیابی سازمان به اهداف با کیفیت مطلوب را درپی خواهد داشت.در این پژوهش در ابتدا تعاملات بین منابع انسانی با استفاده از روش جامعه سنجی، کمیسازی شده است و در غالب یک مدل دوهدفه عدد صحیح مختلط و به منظور افزایش میزان تعاملات و کاهش هزینه و زمان پروژه آورده شده است و در نهایت از روش اپسیلون محدودیت برای بدست آوردن نقاط بهینه پارتو استفاده شده است.
کلمات کلیدی : مدیریت پروژه مدیریت منابع انسانی پروژه تخصیص منابع انسانی جامعه سنجی همافزایی روش محدودیت اپسیلون مدل چند هدفه