ارزیابی عوامل کلیدی محیطی و اقتصادی زنجیره تأمین سبز (مطالعه موردی صنعت نساجی)

زهرا مقدم¹ شیوا منصورزاده²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه غیاث الدین جمشید کاشانی
2) دانشیار دانشگاه فنی مهندسی بویین زهرا

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی توانمندسازی کسب و کارهای فناورانه و راهکارهای پیشرفت در تکنولوژی و مهندسی(tiet2019.ir)
چکیده :
سازمان¬های امروزی به منظور کسب جایگاهی مناسب و حفظ آن نیازمند بهره گیری از الگوی مناسب مدیریت زنجیره تأمین در راستای تحقق مزیت رقابتی و انتظارات مشتریان هستند. به دلیل چالش¬های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی که در دهه اخیر سازمان¬ها را تهدید می¬نمود، رویکرد مشتری گرایی و تمرکز بر خواسته¬های آن و طراحی راهبرد سازمان براین اساس، برای ایجاد مزیت رقابتی در سازمان¬ها کم¬ رنگتر شده است. در این راستا، مدیریت زنجیره تأمین سبز، جدیدترین رویکرد برای رسیدن به این اهداف است. مدیریت زنجیره تأمین سبز، یکپارچه کننده مدیریت زنجیره تأمین با الزامات زیست محیطی در تمام مراحل طراحی محصول، انتخاب و و تأمین مواد اولیه، تولید و ساخت، فرایندهای توزیع و انتقال، تحویل به مشتری و بالاخره پس از مصرف، مدیریت بازیافت و مصرف مجدد به منظور بیشبینه کردن میزان بهره وری مصرف انرژی و منابع همراه با بهبود عملکرد کل زنجیره تأمین است. لذا پژوهش حاضر در پی آن است که به بررسی موانع اجرای شیوه¬های مدیریت زنجیره تأمین سبز در صنعت نساجی با استفاده از روش ANP بپردازد. با مروری بر ادبیات نظری پژوهش مهمترین عوامل شناسایی و در نهایت پس از غربالگری و تطبیق آن برای صنعت نساجی انتخاب شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش را به تعداد ارشد کارشناسان و مدیران15 نفر می باشد. جهت جمع آوری داده¬ها از پرسش نامه استفاده شد که روایی و پایایی آن تایید گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها و وزن دهی و اولویت بندی عوامل از روش ANP فازی استفاده شد.
کلمات کلیدی : زنجیره تأمین سبز صنعت نساجی روش ANP محیط زیست