جایگاه نمادهای آرکی تایپ در ماندگاری اثر معماری و تاثیرات آن بر مخاطب، از دیدگاه روانشناسی اگزیستانسیالیسم

فائزه محسنی زاده کرمانی¹ سعید حقیر²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه خاتم. تهران.ایران.
2) دانشیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

محل انتشار : کنفرانس بین المللی مهندسی و تکنولوژی - نروژ(12icet.com)
چکیده :
دیدگاه¬های مربوط به حوزه اگزستانسیالیسم با ظهور اندیشمندانی چون فروید به دنیای روان¬شناختی راه پیدا کرده و به ماهیت جوهره وجود انسان یعنی محتوای روانی وی پرداخته شد. فروید قایل به حضور بخشی با عنوان ناخودآگاه در روان انسان بود که دیدگاه¬های وی در این زمینه توسط شاگرد وی کارل گوستاو یونگ ادامه یافت؛ پژوهش حاضر بنا به این پیش فرض در روانشناسی اگزیستال معتقد است هر تجربه و ادراک در ذهن مخاطب فرآیندی خودآگاه تلفیقی و نه تحلیلی را شکل می¬دهد. از آنجایی که آفرینش فضا فرآیندی اجتماعی است، پس اگر بنای ساخته شده معماری چه در کلیت و چه در جزئیات حاوی نمادهایی آرکی¬تایپ باشد که توان ایجاد تداعی هر مفهوم در ذهن ناخودآگاه مخاطب خود را بیابد، زمینه خلق اثر معماری¬ای ماندگار ایجاد می¬گردد. زمانی که یک مخاطب اثر معماری آرکی¬تایپی با آن مواجهه می¬کند، تداعی¬های ناخودآگاه که مستقیما با عواطف و احساسات وی سر و کار دارد و حلقه اتصال جهان خودآگاه و غریزی است، شکل می¬گیرد؛ در این حالت اثر معماری در مواجهه مخاطب با آن، با محتوای ناخودآگاه جمعی ارتباط برقرار کرده و حس تعلق و تداعی¬های آشنا را در ناخودآگاه وی ایجاد می¬کند.
کلمات کلیدی : روانشناسی اگزیستانسیالیسم معماری آرکی تایپی ناهوشیار جمعی نماد معماری ماندگار