مبانی توسعه حمل و نقل شهری انسان محور برای ایجاد زندگی پایدار شهری

مصطفی دانشمندی¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران - گرایش حمل ونقل، دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال، ایران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی مهندسی و تکنولوژی - نروژ(12icet.com)
چکیده :
با رشد شتابان شهر نشینی در چند دهه اخیر، شهرها به عنوان بزرگترین مجموعه های زیستی جهان، پذیرای بیش از دو سوم جمعیت جهان تا سال ۲۰۲۰ خواهند بود، با گسترش این روند نهایتا کره زمین به سمت تبدیل شدن به یک جهان شهری می رود. این روند در حالی به پیش می رود، که در دهه های اخیر جابجایی و حمل ونقل در شهر ها بویژه شهر های پرجمعیت همواره به عنوان یکی از اصلی ترین چالش های شهری مطرح بوده است .مطالعات حمل ونقل شهری در طول ۵۰ سال گذشته تغییرات بسیاری داشته است، در دهه های اولیه تاکید اصلی مطالعات امور حمل ونقل، بر افزایش ظرفیت برای پاسخگویی به روند افزایش تقاضای سفر با وسایل نقلیه موتوری استوار بوده است. امروزه حمل ونقل با کلیه جنبه های زندگی در شهر ها در ارتباط می باشد. اوقات فراغت، آموزش، تجارت، صنعت و دیگر جنبه ها از جمله حوضه هایی هستند که جهت پیوند و ارتباط سازنده با یکدیگر و تداوم بخشیدن به چرخه زندگی در شهرها، نیازمند یک شبکه پایدار برای حمل ونقل در شهرها می باشند.
کلمات کلیدی : حمل و نقل بر مبنای انسان محور