بررسي مدیریت ریسک پروژه‌های آبیاری و زهکشی (مطالعه موردی: دشت‌های مهران– استان ایلام)

جلال دارابي¹ شايان حجت پناه² محمد معهود³ مهدي ستاري⁴

1) دانشجوي كارشناسي ارشد، مهندسي صنايع گرايش مديريت پروژه
2) تدريس¬يار كارشناسي ارشد مديريت پروژه ساخت دانشگاه مهرالبرز
3) تدريس¬يار كارشناسي ارشد مديريت پروژه ساخت دانشگاه مهرالبرز
4) دانشجوي كارشناسي ارشد، مهندسي صنايع گرايش مديريت پروژه

محل انتشار : کنفرانس بین المللی مهندسی و تکنولوژی - نروژ(12icet.com)
چکیده :
در طی سال‌های اخیر، تحقیقات گسترده‌ای در زمینه مدیریت خطر و ریسک پروژه‌های عمرانی انجام‌گرفته است. ازآنجایی‌که این‌گونه پروژه‌ها نقش مهمی در دست‌یابی به اهداف و استراتژی‌های سازمان‌های پروژه‌محور بازی می‌کنند غالباً این نوع از پروژه‌ها دربرگیرنده تعداد زیادی ذی‌نفع می‌باشد که مدنظر قرار دادن منافع، اهداف و مطالبات آن‌ها در اتخاذ تصمیم‌ها یکی از موارد لازم برای اطمینان از موفقیت پروژه می‌باشد. ساختار شکست خطر که بازنمودی طبقه‌بندی‌شده از ریسک‌های پروژه ارائه می‌نماید، متشکل از گروه‌ها و زیرگروه‌های سازمان‌یافته خطر بوده و ابزاری بسیار مؤثر در شناسایی منابع و آثار محتمل ریسک‌ها می‌باشد. این نوع بازنمود ریسک‌ها دارای مزایای فراوانی در مدیریت ریسک پروژه‌های عمرانی و بالاخص صنعت ساخت‌و‌ساز است. بخشی از دلایل این مدعا عبارت‌اند از: توانایی در تجزیه‌وتحلیل خطرهای پروژه و امکان داشتن دیدگاه خاص نسبت به خطر برای هر یک از اعضای ذی‌نفع پروژه. ساختار شکست خطر دارای چندین ضعف اساسی نیز می‌باشد از قبیل: عدم وجود راهنما، روش و اجماع در چگونگی طراحی برای یک پروژه جدید با ویژگی‌های خاص خود، وجود تعاریف مبهم و بعضاً متناقض خطرها، عدم وجود روشی مشترک و مؤثر برای انتقال اطلاعات کمی و کیفی وقایع خطر به‌منظور محاسبه مقادیر ریسک هر گروه ریسک. فلذا در این پژوهش به بررسی مدیریت ریسک نمونه موردی آبیاری و زهکشی دشت‌های شهرستان مهران به‌تفصیل پرداخته می‌شود.
کلمات کلیدی : مدیریت ریسک سازمان‌های پروژه‌محور مدیریت ذینفعان ساختار شکست خطر پروژه‌های آبیاری و زهکشی صنعت ساخت‌و‌ساز