تبیین اصول معماری پایدار موثر در طراحی ساختمان های انرژی صفر(ZEB)

شهین مشهدی¹ مریم رفیع زاده خجسته² محمد صادق ارشادخواه³

1) کارشناس ارشد مهندسی معماری - کارمند اداره راه و شهرسازی -
2) کارشناس ارشد مهندسی معماری - مدرس دانشگاه -
3) کارشناس معماری -

محل انتشار : ششمین کنفرانس بین المللی مهندسی عمران، معماری و محیط زیست - استکهلم(6iccae.com)
چکیده :
موضوع توسعه پایدار شهری چند دهه ای است که در علوم مختلف از جمله معماری و شهرسازی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی مطرح شده است و ریشه آن در بحران های زیست محیطی و نیز مصرف بی رویه انرژی های فسیلی و تجدید ناپذیر می باشد. از طرفی امروزه، بحران های زیست محیطی نظیر تغییر اقلیم، آلودگی های مختلف محیطی و پدیده هایی چون جنگل زدایی و گرم شدن زمین در نتیجه مصرف سوخت های فسیلی، از یک سو و نیز به پایان رسیدن این منابع در آینده ای نه چندان دور از سوی دیگر، در کنار مسائل مختلف اقتصادی و سیاسی دیگر، جامعه جهانی را به توجّه مسئولانه تر به امر محیط و منابع زمین برای حفظ آن ها برای نسل های آینده فرا می خواند که يکی از منابع آلوده کننده مهم طبیعت، گازهای ناشی از سوختن منابع فسیلی است که هم تولید و هم مصرف آن همواره با آلودگی زيست محیطی همراه است. به همین علت امروزه ساختمانهای انرژی صفر و انرژی پلاس مطرح می شوند از جمله ويژگی های اين ساختمانها آن است که از حداقل اتلاف انرژی برخوردارند، از نور روز در ساختمان استفاده نموده و تمامی انرژی مورد نیاز ساختمان را از منابع انرژی های تجديدپذير تامین مینمايند. در همین راستا پژوهش حاضر تلاشی است در جهت ارائه مفاهیمی از بومی سازی و سازگار سازی سامانه (انرژی صفر- زد ) به همراه ملاحظات اجتماعی و فرهنگی پایداری در محیط مصنوع. که ابتدا بحث های نظری با تکیه بر روش کیفی و گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و کتابخانه ای مرتبط با بررسی و ارزیابی طراحی پایدار در سامانه های ( انرژی صفر - زد ) مطرح گردیده است و با بررسی چندین نمونه از ساختمان های انرژی صفر و تحلیل عملکرد اين ساختمان ها ارائه و تکمیل شده است.
کلمات کلیدی : توسعه پایدار بحران های زیست محیطی منابع تجدیدپذیر سامانه انرژی صفر.