طراحی مدارس هیبریدی خود مولد برای معلولین آینده

سمیه نیک نامی¹ فرناز عباسیان²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، ایران-
2) کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال، ایران-

محل انتشار : کنگره بین المللی مهندسی، فناوری و نوآوری(eticong.com/1st)
چکیده :
امروزه تحول در عرصه‌ي آموزش و پرورش به ايجاد نظام آموزشي بر مبنای مشارکت و تشکيل کلاس‌هاي مجازي با کاربرد فناوري‌هاي اطلاعاتي بسیار پیشرفته رابطه‌ای دوسویه دارد. توانمند بودن بدون مولفه‌ی نیاز به دیگران مراتب خشنودی را در زندگی انسان‌ها موجب می‌شود؛ افراد معمولی به واسطه‌ی در دسترس بودن امکانات در جامعه از این موهبت بهره‌مند هستند. حال در عصر جدید سوالاتی به ذهن خطور می‌کند؛ آيا مدارس و سيستم آموزشي آینده با شیوه‌های مرسوم می‌توانند به مسیر خود ادامه دهند؟ توسعه‌ی نظام آموزشي و خارج کردن آن از بازه‌ی زمان، مکان و تعامل جهاني؛ اجتناب‌ناپذير است؟ در کنار امر آموزش مسایل جانبی من جمله مشکلات روحی، روانی، فرهنگی، مددکاری، توانبخشی و اشتغال باید مورد توجه قرار بگیرد. با توجه به بررسی‌های صورت گرفته طراحی معماری مدرسه برای معلولین؛ باید جدا از امر آموزش به استقلال فردی، آسایش، درمان روحی و جسمی این دانش آموزان بیانجامد، که در اینجا با روش پژوهش توصیفی تحلیلی، با توجه به ماهیت پژوهش و اهداف آن، روش مورد استفاده را از نظر داده کیفی، از نظر اهداف جزء تحقیقات کاربردی و از نظر رویکرد گروه تحقیقات توصیفی تحلیلی قرار دادیم. همچنین روش‌ اسنادی را برای گردآوری اطلاعات به کار بردیم و در آخر مدارس آینده برای معلولین را با کابرد هوش‌های چندگانه و روانشناسی محیط در مدلی از معماری متحرک، هوش مصنوعی و کاربرد نانوژنراتورها که از انرژی خود مولد معلولین بهره می‌برند پیشنهاد دادیم.
کلمات کلیدی : مدرسه‌ معلولین هوش چندگانه روانشناسی محیط هوش مصنوعی نانوژنراتور انرژی جنبشی