بررسی و ارزیابی مهاربند های واگرا در سازه های میان مرتبه فولادی

نگار عرب باصری¹ وحید صابری² حمید صابری³

1) دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی زلزله ،دانشگاه ایوان کی، سمنان ، ایران ،
2) استادیار گروه عمران دانشگاه ایوانکی ، سمنان ، ایران،
3) استادیار گروه عمران دانشگاه ایوانکی ، سمنان ، ایران،

محل انتشار : کنگره بین المللی مهندسی، فناوری و نوآوری(eticong.com/1st)
چکیده :
بادبندهای واگرا دارای قابلیت بسیار خوب جذب انرژی و نیز شکل پذیری و سختی مناسبی هستند و در عین حال استفاده از آنها در سازه ها با ظرافت های ویژه ای همراه است بطوریکه عدم طراحی مناسب و اجرای نکاتی خاص اعتبار سیستم را براحتی مخدوش می کند. متأسفانه در کشورمان طراحی و اجرای اینگونه سیستمها بر مبنای ضوابط خاص صورت نمی گیرد و در نتیجه مقاوم سازی بسیاری از این سا زه ها را در پی خواهد داشت .در سیستم بادبندی هم محور طراحی تیرها در دهانه های بادبندی همانند دیگر تیرهای معمولی وتحت بارهای ثقلی انجام می پذیرد و در ترکیب بار زلزله نیروی قابل توجهی در این تیرها ایجاد نمیشود ؛ اما در سیستم برون محور علاوه بر برش و لنگرهای بارهای ثقلی ، در ترکیب بار زلزله ودر اثر نیروهای محوری ایجاد شده در بادبندها یک سری لنگر و برش اضافی در این تیرها ایجاد می شود و باعث بحرانی شدن ترکیب بار زلزله برای طراحی این تیرها می شود . معمولاً محل بحرانی در این تیرها محل اتصال بادبند به تیر می باشد و در این محل عموماً احتیاج به ورق تقویتی بال بالا وپایین می باشد.طبق فلسفه طراحی لرزه‌ای انتظار می‌رود كه سیستم‌های مهاربندیواگرا تحت زلزله‌‌های شدید بتوانند پاسخ غیر ارتجاعی پایدار و مداومی از خود نشان دهند. در این گونه قاب‌ها بادبندها تیر پیوند باید دارای مقطع فشرده لرز‌ه‌ای باشد.در تیر پیوند باید از اعمال هرگونه تغییر ناگهانی در بال و جان مقطع خودداری شود. همچنین انجام هر گونه وصله كاری در اجزای تیر پیوند در طول آن مجاز نیست.
کلمات کلیدی : : ارزیابی مهاربند های واگرا سازه های میان مرتبه سازه های فولادی