تعیین رابطه میزان دورکاری کارمندان وزارت صنعت، معدن و تجارت با انگیزش شغلی آنها با استفاده از الگوریتمهای دادهکاوی
تعیین رابطه میزان دورکاری کارمندان وزارت صنعت، معدن و تجارت با انگیزش شغلی آنها با استفاده از الگوریتمهای دادهکاوی
حورا هوشمندویکی1 محمد ابراهیم شناسا2
1) کارشناسی ارشد مدیریت دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات
2) عضو هیئت علمی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه آزاد واحد تهران شمال
محل انتشار :
کنگره بین المللی مهندسی، فناوری و نوآوری(eticong.com/1st)
چکیده :
یکی از رهاوردهاي توسعه فنّاوري اطلاعات و ارتباطات، انجام برخی امور بدون محدودیت جغرافیایی و دور از محل کار است. امروزه دورکاري از طریق افزایش کارایی کارکنان، مزایا و فواید گوناگونی برای سازمانها به همراه داشته و به همین دلیل در حال گسترش است. اما اگر این شیوه انجام کار به صورت ناصحیح و مدیریت نشده مورد استفاده قرار گیرد، مشکلات و معایبی به وجود میآورد که میتواند بر هر سه گروه افراد دورکار، سازمانهاي مجري دورکاري و جامعه تاثیر منفی داشته باشد تا آنجا که حتی ممکن است اجراي آن را با شکست مواجه سازد. لذا لزوما نمیتوان به دورکاری، صرفا به عنوان عاملی برای تقویت عملکرد کارمندان نگریست و میباید اثرات مثبت و منفی آن تواما مورد بررسی و تحقیق قرار بگیرد.
در این پژوهش با استفاده از الگوریتمهای دادهکاوی به کشف رابطه دورکاری کارمندان وزارت صنعت، معدن و تجارت با انگیزش شغلی آنها پرداخته میشود. این پژوهش بر روی حدود 2000 نفر از کارمندان وزارتخانه و به روش تهیه پرسشنامه انجام گرفت. نتایج بدست آمده نشان میدهند افرادی که دورکاری میکنند میزان اطلاعات و تسلط خود را برای انجام کار کافی نمیدانند و معتقدند سازمان چندان به کار تیمی اهمیت نمیدهد، اما با این وجود از میزان حقوق دریافتی و شغل خود رضایت دارند. در عوض افرادی که دورکاری نمیکنند و حضور تمام وقت دارند معتقدند مدیران آنها انگیزه و تعهد سازمانی بالایی به وجود میآورند و با ارائه پیشنهادهای سازنده به آنها در پیشرفت کار کمک میکنند.
کلمات کلیدی :
دورکاری
رضایت شغلی
دادهکاوی
انگیزش شغلی
الگوریتمهای کشف قواعد انجمنی